Wee Chorazin, wee Betsaïda, want als in Tyrus en Sidon de wonderen waren gebeurd die bij jullie gebeurd zijn, zouden de inwoners van die steden zich allang in een boetekleed hebben gehuld en met stof op hun hoofd tot inkeer gekomen zijn. Wanneer het oordeel komt, zal het lot van Tyrus en Sidon draaglijker zijn dan dat van jullie. En jij, Kafarnaüm, je denkt toch niet dat je tot in de hemel zult worden verheven? In het diepst van het dodenrijk zul je afdalen! Wie naar jullie luistert, luistert naar mij, en wie jullie afwijst, wijst mij af. En wie mij afwijst, wijst hem af die mij gezonden heeft.’
«Songs about life, love and the devils dog, Ralf» © Creative commons NC-ND 4.0 Creative Commons
«Who we are» © Creative commons NC-ND 4.0 Creative Commons
Lee Maddeford zingt het lied If this is life. ’Als er hoop is, geef me dan wat licht om de weg te wijzen’.
Als ik luister, kan ik me dan een ogenblik de zegeningen te binnen brengen die de Heer mij heeft geschonken, alles waarvoor ik God wil danken?
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 10, vanaf vers 13.
Harde woorden van Jezus voor de steden waar Hij het grootste deel van zijn werk heeft gedaan! Maar wat maakt hem zo van streek? Waarom is Hij zo boos?
Het is niet genoeg om alleen maar getuige te zijn van de "daden van de macht", lijkt het. Als wat je ziet niet leidt tot Jezus – en God die door hem heen werkt – dan heb je het punt gemist. Ben je in staat om de grootse dingen te herkennen die God in je eigen leven heeft gedaan?
Jezus zegt tegen zijn vrienden "Wie naar jullie luistert, luistert naar Mij." Hoe voelt het om Hem hetzelfde te horen zeggen tegen jou?
Als je weer luistert, let dan speciaal op de toon die Jezus in deze passage gebruikt.
Hoe wil je nu reageren op de God die krachtig aan het werk is in onze wereld van vandaag?