Ook de schriftgeleerden die uit Jeruzalem gekomen waren, zeiden: ‘Hij is bezeten door Beëlzebul,’ en: ‘Dankzij de vorst der demonen kan hij demonen uitdrijven.’ Toen hij hen bij zich geroepen had, sprak hij tot hen in gelijkenissen: ‘Hoe kan Satan zichzelf uitdrijven? Als een koninkrijk innerlijk verdeeld is, kan dat koninkrijk niet standhouden; als een gemeenschap innerlijk verdeeld is, zal die gemeenschap niet kunnen standhouden. En als Satan tegen zichzelf in opstand is gekomen en verdeeld is, kan ook hij niet standhouden, maar gaat hij zijn einde tegemoet. Bovendien kan niemand het huis van een sterkere binnengaan om zijn inboedel te roven, als hij die sterkere niet eerst vastgebonden heeft; pas dan kan hij zijn huis leeghalen. Ik verzeker u: alle wandaden en godslasteringen, hoe erg ook, kunnen de mensen worden vergeven, maar wie lastertaal spreekt tegen de heilige Geest, krijgt in alle eeuwigheid geen vergeving, want zo iemand is schuldig aan een onuitwisbaar vergrijp.’ Dit omdat ze gezegd hadden: ‘Hij is bezeten door een onreine geest.’
«Uncharted lands» © Creative commons NC-ND 4.0 Creative Commons
«Blue piano» © Creative commons NC-ND 4.0 Creative Commons
Finn Anderson zingt het lied A Dancer Stole My Heart. ‘Een schrijver stal mijn woorden, een zanger stal mijn lippen. Een danser stal mijn hart.’
In alle dingen schuilt voor mij een bron van diepere liefde, van een voller leven. Maar mijn verlangens zijn vaak gericht op illusies, gevangen in droombeelden. Ik vraag dat ik in vrijheid kan toestaan dat God de verschillende klanken in mijn hart samenbrengt tot een harmonieus en stralend liefdeslied.
De lezing van vandaag is uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 3, vanaf vers 22.
Het is misschien heel toepasselijk om, tegen het eind van de Gebedsweek voor de christelijke eenheid, de waarschuwing te horen over het gevaar van een koninkrijk dat innerlijk verdeeld is. Herinnert deze waarschuwing mij aan een verdeeldheid waarvan ik mij bewust ben in de wereld rondom mij en die onnodig of vernietigend of beschamend is?
Maar behalve een waarschuwing is hier ook een belofte te horen, dat een grotere macht onze wereld is binnengetreden, een macht die groter is dan de krachten van verdeeldheid en haat. Welke tekenen van die grotere macht kan ik in de wereld rondom mij en in mijn eigen leven waarnemen?
Als ik opnieuw luister naar deze passage uit het Evangelie volgens Marcus, kan ik dan Jezus’ belofte horen over iets radicaals wat te gebeuren staat en hoor ik dat als iets wat relevant is voor mijn eigen omstandigheden, voor mijn eigen leven?
Wat zou ik in de omstandigheden van mijn leven kunnen doen om verdeeldheid te overwinnen? Kan ik nu met God spreken over datgene waartoe ik wellicht geroepen ben om op te bouwen en te verbinden, om een instrument te zijn van genezing en verzoening?