Broeders en zusters, toen ik bij u kwam om u het geheim van God te verkondigen, beschikte ook ik niet over uitzonderlijke welsprekendheid of wijsheid. Ik had besloten u geen andere kennis te brengen dan die over Jezus Christus – de gekruisigde. Bovendien kwam ik bij u in al mijn zwakheid en was ik angstig en onzeker. De boodschap die ik verkondigde overtuigde niet door wijsheid, maar bewees zich door de kracht van de Geest, want uw geloof moest niet op menselijke wijsheid steunen, maar op de kracht van God.
De band Babak-o-Doestan speelt het lied Khamoosh.
‘Dit is een uitzonderlijk jaargetij, zo koud van binnen dat het helder begrijpen van schoonheid ingewikkeld maakt. Zalig de gedachte van de herfst die een storm van kleuren tot verbeelding brengt.’
In de lezing van vandaag vertelt de Heilige Paulus aan de Korintiërs hoe het voor hem was toen hij hen voor het eerst vertelde van het Goede Nieuws van Jezus. Deze Paulus bracht meer mensen tot geloof dan ieder ander en hielp zo tot de vorming van wat we vandaag de dag het Christendom noemen.. Maar hier vertelt hij een zeer realistisch verhaal over wat het betekent om Christen te zijn. Paulus geeft toe dat het nieuws van de gekruisigde Christus, alles is dat hij hen bracht, en dat hij het hen bracht in zwakheid en angst. Hij probeert mensen niet aan te trekken door kracht, vertrouwen of zekerheid. Maar in plaats daarvan laat hij hen zien wie hij werkelijk is, en op die manier wie Christus werkelijk is. Christen zijn betekent een keuze voor een God die mens werd, een God die ervoor koos kwetsbaar te zijn. Een God die ons samenbrengt door onze kwetsbaarheid. We zijn geroepen onszelf te vinden, om heel te zijn, om zo kwetsbaar te zijn als we zijn en om in deze kwetsbaarheid, deze menselijkheid, God te vinden. Neem nu tijd om te luisteren naar dit deel uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs en let er op hoe open hij is naar diegene die hem ‘Heilige’ zouden gaan noemen: zijn kwetsbaarheid en wat het voor hem betekent om te bouwen aan deze Kerk van God.
De lezing is genomen uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs, hoofdstuk 2, vanaf vers 1
Rondom ons bestaat de druk om sterk en onafhankelijk te zijn.. alsof zwak zijn een gebrokenheid zou inhouden. Hoe ervaar jij deze druk? Vind je het aangenaam of geeft het je spanning?
De Heilige Paulus erkent dat hij, in het spreken met de Korintiërs, zwak en angstig was. Toch gaat hij door met deze grootse taak de kracht in het geloof te demonstreren. Denk aan de momenten waarin, en aan de manieren waarop, jij je kwetsbaar en angstig voelde.. misschien aan de momenten waarop jij onder druk stond om te presteren: hoe voelde dit? Hoe ging je daar mee om? Overwon de druk jou of overwon jij de druk?
Christen zijn betekent een keuze voor een God die ervoor koos kwetsbaar te zijn. Sta hier een moment bij stil. God is almachtig maar Hij kiest ervoor bij ons te zijn in onze kwetsbaarheid.. hoe voelt het te kiezen voor een kwetsbare God?
Onze band is er één van kwetsbaarheid. Als mensen die kiezen voor een kwetsbare God worden we, net als de Heilige Paulus, ertoe aangezet Hem te volgen in het volledig mens worden.. in het open, kwetsbaar en echt worden. Paus Johannes XXIII zei dat ‘tederheid de allergrootste kracht is’. Als je de lezing opnieuw hoort, probeer dan te bedenken wat het betekent om ertoe geroepen te worden om meer menselijk te zijn, meer kwetsbaar?
‘Ik ben zachtmoedig en nederig van hart’. Dit is de enige beschrijving die Jezus van zichzelf geeft in de Evangeliën. Voordat we eindigen, brengen we enig tijd door met Jezus, die zachtmoedig en nederig is. Stel Hem je voor samen met jou, waar je nu bent, op dat moment dat je het meest kwetsbaar was of misschien bij een dakloze of iemand anders die vandaag kwetsbaar is. Praat met Hem over de dingen die in jou het meest kwetsbaar zijn vandaag of wees enkel met Hem in jullie gedeelde kwetsbaarheid.