Jezus stapte met zijn leerlingen in de boot en voer naar het gebied van Dalmanuta. Daar kwamen de farizeeën op hem af, en ze begonnen met hem te discussiëren. Om hem op de proef te stellen, verlangden ze van hem een teken uit de hemel. Jezus slaakte een diepe zucht en zei: ‘Waarom verlangt uw soort mensen een teken? Ik verzeker u: aan mensen als u zal zeker geen teken gegeven worden!’ Hij liet hen staan waar ze stonden, stapte weer in de boot en voer naar de overkant.
«Vespers 2 - If I Could Touch You» © Met permissie Permissie
«Opgenomen t.b.v. Bidden Onderweg» © Eigen opname Bidden Onderweg
Het Toonkunstkoor zingt het Kyrie-gebed uit de Mis in D van Antonin Dvorak.
‘Heer, ontferm u over ons, Christus ontferm u over ons’.
Deze smekende woorden, die al eeuwen worden gezongen, herinneren aan Gods onuitputtelijke genade, Gods nooit aflatende medeleven en vergeving.
Al luisterend sta ik misschien even stil bij mijn behoefte aan die vergeving, en ook aan de noodzaak om anderen ook zo te vergeven.
De lezing is genomen uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 8, vanaf vers 11.
Jezus is al een poos aan het prediken en aan het genezen. Toch is er nog steeds scepsis en vijandigheid. Hoe zou dat voor Jezus geweest zijn?
Kun je je voorstellen dat Jezus zo op de proef gesteld werd? Kun je die zucht in zijn geest zien, of horen?
Luister nog eens, en wees bij Jezus, misschien ben je bij Hem in de boot.
Jij bent van een heel andere generatie. Nu deze overdenking tot een einde komt, wat wil je Hem nog zeggen? Hoe wil je Hem antwoorden?