Dit zegt de HEER: In het uur van mijn genade geef ik je antwoord, op de dag van de redding zal ik je helpen. Ik zal je behoeden, ik neem je in dienst voor mijn verbond met de mensen, om het land weer op te richten, om het verlaten erfgoed in eigendom terug te geven, om tegen gevangenen te zeggen: ‘Ga in vrijheid!’ en tegen wie in het duister verblijft: ‘Kom tevoorschijn!’ Langs wegen zullen zij weiden, op iedere kale heuvel vinden ze weidegrond. Ze zullen dorst noch honger lijden, de zinderende hitte zal hen niet kwellen en de zon zal hen niet steken, want hij die zich over hen ontfermt, zal hen leiden en hen naar waterbronnen voeren. Ik effen al mijn bergen tot een weg, ik zal mijn paden plaveien.
Juich, hemel! Jubel, aarde! Bergen, breek uit in gejuich! De HEER heeft zijn volk getroost, hij heeft zich over de armen ontfermd. Sion zegt: ‘De HEER heeft mij verlaten, mijn Heer is mij vergeten.’ Maar kan een vrouw haar zuigeling vergeten of harteloos zijn tegen het kind dat zij droeg? Zelfs al zou zij het vergeten, ik vergeet jou nooit. Ik heb je in mijn handpalm gegrift.
«Mestres da Mu?sica Colonial Mineira Vol. I» © Musopen Creative commons Musopen Creative commons
«Still waters» © Magnatune Magnatune license
Coro e Orquestra Ribeiro Bastos spelen het lied Popule meus. ‘Ben je dan vergeten, mijn volk? Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God.’
De lezing is genomen uit het boek Jesaja, hoofdstuk 49, vanaf vers 8.
Deze lezing laat Gods’ mededogen met mensen zien… met hen die gevangen zijn, op wat voor manier dan ook… Hoe God ernaar verlangt ons te bevrijden van alles dat ons bindt aan winterse kou en duister en dat voorkomt dat nieuw leven in ons verschijnt. Natuurlijk heeft niet ieder land zo duidelijk verschillende seizoenen… Maar waar je ook woont, kun je een idee krijgen van de aarde, van Gods’ aarde, in een winterse kou: de bedreiging van ons milieu, die de aarde steeds wat van zijn leefbaarheid ontneemt?
Wat zou jij kunnen doen om de wereld uit deze huidige donkerte te krijgen… zodat de snel kaal wordende heuvels weer groen zouden kunnen worden en ons zouden kunnen voeden?
Houd enkele gedachten hieraan vast terwijl je opnieuw luistert naar deze indrukwekkende lezing.
Sta jezelf toe om vandaag op een bepaald moment in gedachten of met je hart de wereld rond te reizen. Zie de vruchtbaarheid en de schoonheid en ook de verlaten plaatsen. Misschien is het goed al die mensen in gedachten te nemen, op al die plekken in de wereld… Dat God voor hen zorgt vandaag.