Het begin van het evangelie van Jezus Christus, Zoon van God. Het staat geschreven bij de profeet Jesaja: ‘Let op, ik zend mijn bode voor je uit, hij zal een weg voor je banen. Luid klinkt een stem in de woestijn: “Maak de weg van de Heer gereed, maak recht zijn paden!”’
Dit gebeurde toen Johannes de Doper naar de woestijn ging en de mensen opriep zich te laten dopen en tot inkeer te komen, om zo vergeving van zonden te verkrijgen. Alle inwoners van Judea en Jeruzalem stroomden toe en lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan, terwijl ze hun zonden beleden. Johannes droeg een ruwe mantel van kameelhaar met een leren gordel; hij leefde van sprinkhanen en wilde honing. Hij verkondigde: ‘Na mij komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om me voor hem te bukken en de riemen van zijn sandalen los te maken. Ik heb jullie gedoopt met water, maar hij zal jullie dopen met de heilige Geest.’
«Messiah (opgenomen t.b.v. Bidden Onderweg)» © Eigen opname Bidden Onderweg
«Opgenomen t.b.v. Bidden Onderweg» © Eigen opname Bidden Onderweg
Het Galakoor zingt Comfort ye my people uit Händel’s Messiah. ‘Troost, troost mijn volk, zegt jullie God.’
Ga voor ons uit,
gij die onze toekomst zijt.
Laat ons nieuwe wegen zoeken
en met elkaar standhouden
in alle onzekerheid.
Maar geef ons de zekerheid
dat ook vandaag uw kracht werkzaam is
en dat gij voortdurend de hele wereld vernieuwt
door Christus, onze Heer.
Troost mijn volk! Gods belofte klinkt luid: de belofte van een terugkeer, van een definitieve verzoening tussen God en zijn volk, Israël. Zoals Tom Wright, de kenner van het Nieuwe Testament, ons eraan herinnert, zijn deze profetieën van een glorierijke thuiskomst niet in vervulling gegaan voor Israël, zelfs niet bij de terugkomst uit de Babylonische ballingschap. De profetische teksten bleven staan als wegwijzers naar een vervulling in de verre toekomst. Het moet makkelijk geweest zijn om cynisch te worden, om toe te geven aan de wanhopige gedachte dat de woorden van Jesaja niets meer waren dan een dode letter, een fantastische illusie.
Het kan heel waardevol zijn om deze profetieën vandaag te overdenken, terwijl we ons de hoop van Israël voordat Jezus Christus werd geopenbaard voor de geest halen. Want deze teksten herinneren ons eraan wie Jezus is voor ons: Hij is onze terugkeer, ons thuis, de nieuwe start die we zo nodig hebben na een leven van middelmatigheid en mislukking.
De lezing is genomen uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 1, vanaf vers 1.
Marcus citeert de profetie van Jesaja: "Ik zend mijn bode voor je uit, hij zal een weg voor je banen.” Wat zou dit voor jou betekenen? Welke weg die jij zou willen volgen is nu nog wazig?
In het Evangelie volgens Marcus zien we het volgende tafereel: de prediker in de woestijn heeft zijn boodschap verkondigd en de nieuwe tijd van de vervulling van de belofte ingeluid. De passage is zakelijk van toon, zelfs kaal in zijn voorstelling van wat er gebeurt. Maar dat maakt deze niet minder spannend. Terwijl je luistert naar de eenvoudige woorden, ga dan na of je de ernst van de naderende gebeurtenis, de komst van het Koninkrijk, kunt voelen.
De komst van Christus is de grootse vervulling van Gods belofte om zich om zijn volk te bekommeren. Misschien is dit het moment om je af te vragen hoe serieus je je op Kerstmis voorbereidt. Is het de aanleiding voor een feest, een vakantie of een gelegenheid om er even uit te breken? Of is het meer…? Misschien is dit het moment om je tot God te richten en je hart voor Hem te openen over wat het komende feest nu echt voor je betekent.