Jesaja 35:1-7a,10
De woestijn zal zich verheugen, de dorre vlakte vrolijk zijn, de wildernis zal jubelen en bloeien, als een lelie welig bloeien, jubelen en juichen van vreugde. De woestijn tooit zich met de luister van de Libanon, met de schoonheid van de Karmel en de Saron. Men aanschouwt de luister van de HEER, de schoonheid van onze God. Geef kracht aan trillende handen, maak knikkende knieën sterk. Zeg tegen het moedeloze volk: ‘Wees sterk en vrees niet, want jullie God komt met zijn wraak. Gods vergelding zal komen, hijzelf zal jullie bevrijden.’ Dan worden blinden de ogen geopend, de oren van doven worden ontsloten. Verlamden zullen springen als herten, de mond van stommen zal jubelen: waterstromen zullen de woestijn splijten, beken de dorre vlakte doorsnijden. Het verzengde land wordt een waterplas, dorstige grond wordt waterrijk gebied; Wie door de HEER bevrijd zijn, keren terug. Jubelend komen zij naar Sion, gekroond met eeuwige vreugde. Gejuich en vreugde trekken de stad binnen, gejammer en verdriet vluchten eruit weg.
Noden en verlangens
Je luistert naar het lied God moving over the face of the waters, van de artiest Moby.
In deze dagen voor Kerst, geeft God mij onderricht zoals een leerkracht een leerling onderricht. Ik vergeet niet dat God mij nog veel te leren heeft, en vraag om de genade om naar Hem te luisteren en mij door Hem te laten veranderen.
De lezing is genomen uit de profeet Jesaja, hoofdstuk 35, vanaf vers 1.
Hoe voel ik mij, als ik God deze woorden hoor spreken tot mij? Als ik deze belofte van God hoor?
De meditaties van de voorbije week hadden de bedoeling me te helpen ontdekken waar ikzelf nood aan heb, wat ik verlang. En wat de noden en verlangens van de wereld zijn. Stemmen deze woorden van God - stemt deze belofte van God - overeen met die noden en verlangens?
Luister nog een keer naar de lezing en merk op welke woorden of zinnen het meest beklijven, of wat mij het diepst raakt.
Wat wil ik de Heer nu zeggen? Wat is mijn antwoord op deze belofte?
