De groep mensen die het geloof had aanvaard, leefde eendrachtig samen. Geen van hen beschouwde zijn bezittingen als zijn persoonlijk eigendom, want ze hadden alles gemeenschappelijk. De apostelen bleven met grote kracht getuigen van de opstanding van de Heer Jezus, en God begunstigde allen rijkelijk. Niemand onder hen leed enig gebrek: wie een stuk grond of een huis bezat, verkocht het, bracht de opbrengst naar de apostelen en legde die aan hun voeten neer, waarna het geld naar behoefte onder de gelovigen werd verdeeld. Een van hen was Josef, een Leviet uit Cyprus, die van de apostelen de bijnaam Barnabas had gekregen, wat in onze taal ‘zoon van de vertroosting’ betekent. Hij bezat een akker, die hij verkocht, waarna hij het geld naar de apostelen bracht.
«Enchanted wind» © Magnatune Magnatune license
Ensemble Gamut! speelt het lied Cum lucri magnitudine.
‘Met de grootsheid van de winst,
wordt de trouwe dienaar,
die met genade de gegeven talenten teruggeeft,
in de schoonheid van vrede geplaatst
en rust hij uit in rijke bezittingen.’
De lezing van vandaag is genomen uit de Handelingen van de apostelen, hoofdstuk 4, vanaf vers 32.
We hebben allemaal nood aan een gemeenschap, een ruimte waar we één van hart en ziel kunnen zijn met anderen. Ons hart hunkert hiernaar. De liefde van de verrezen Heer maakt zulke gemeenschappen mogelijk. Waar heb je het vandaag nodig deze liefde te ontmoeten?
Er is zoveel nood en zoveel rijkdom in onze wereld. Hoe nodigt de Heer jou uit om te delen met anderen om een wereld te scheppen waarin we in een grotere saamhorigheid en harmonie kunnen leven?
Misschien wil je bij het opnieuw horen van de lezing mensen en plaatsen in gedachten brengen die deel uitmaakten van gemeenschappen die jou droegen. Je kan je hart ook gewoon laten raken door de schoonheid van wat hier beschreven wordt.
We moeten allemaal zonen en dochters van bemoediging zijn. Wat wil de Heer je vandaag zeggen wanneer Hij zegt dat jij een tweede Barnabas kan zijn? Deel je gedachten met de Heer.