Marcus 3:22-30
Ook de schriftgeleerden die uit Jeruzalem gekomen waren, zeiden: ‘Hij is bezeten door Beëlzebul,’ en: ‘Dankzij de vorst der demonen kan hij demonen uitdrijven.’ Toen hij hen bij zich geroepen had, sprak hij tot hen in gelijkenissen: ‘Hoe kan Satan zichzelf uitdrijven? Als een koninkrijk innerlijk verdeeld is, kan dat koninkrijk niet standhouden; als een gemeenschap innerlijk verdeeld is, zal die gemeenschap niet kunnen standhouden. En als Satan tegen zichzelf in opstand is gekomen en verdeeld is, kan ook hij niet standhouden, maar gaat hij zijn einde tegemoet. Bovendien kan niemand het huis van een sterkere binnengaan om zijn inboedel te roven, als hij die sterkere niet eerst vastgebonden heeft; pas dan kan hij zijn huis leeghalen. Ik verzeker u: alle wandaden en godslasteringen, hoe erg ook, kunnen de mensen worden vergeven, maar wie lastertaal spreekt tegen de heilige Geest, krijgt in alle eeuwigheid geen vergeving, want zo iemand is schuldig aan een onuitwisbaar vergrijp.’ Dit omdat ze gezegd hadden: ‘Hij is bezeten door een onreine geest.’
Bruises
door Christan Flanders
uitgevoerd door Christian Flanders
«Keepsake» © Creative commons NC-ND 4.0 Creative Commons
Verdeeldheid
Je luistert naar het lied Let your beauty, gecomponeerd door Margaret Rizza.
‘Laat uw schoonheid in mij schijnen, Heer.
Schijn in mijn hart, mijn geest, mijn ziel.’
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 3, vanaf vers 22.
Vandaag horen we de waarschuwing tegen het gevaar van een koninkrijk dat innerlijk verdeeld is.
Zet deze waarschuwing me op het spoor van verdeeldheid in de wereld om me heen, een verdeeldheid die soms onnodig, schadelijk of schandelijk is?
Naast een waarschuwing horen we hier ook een belofte: een grote macht heeft de wereld betreden, groter dan de kracht van verdeeldheid en haat. Waar kan ik tekenen van die grote macht herkennen in de wereld om me heen, of zelfs in mijn eigen leven?
Kan ik Jezus’ belofte van iets opzienbarends horen terwijl ik het fragment uit het Marcusevangelie opnieuw beluister? Kan ik de relevantie ervan voelen voor mijn eigen omstandigheden, mijn eigen leven?
Wat zou ik kunnen doen in mijn eigen leven om verdeeldheid teniet te doen? Kan ik me tot God richten met de vraag hoe ik geroepen ben om te bouwen en te verenigen, hoe ik een instrument van heling en verzoening zou kunnen zijn?
