1 Korintiers 6:1-8
Hoe durft u onderlinge rechtsgeschillen voor ongelovigen te brengen in plaats van voor de gelovigen! Weet u dan niet dat Gods heiligen over de wereld zullen oordelen? En als u over de wereld zult oordelen, zou u dan niet in staat zijn om te oordelen over de meest onbeduidende rechtsgeschillen? Weet u niet dat wij over engelen zullen oordelen? Dan kunnen we dat toch zeker ook over alledaagse zaken? Wilt u werkelijk uw alledaagse geschillen aanhangig maken bij mensen die bij de gemeente geen aanzien genieten? U moest u schamen. Is er dan niet één wijs mens onder u die tussen broeders en zusters uitspraak kan doen? Is het werkelijk nodig dat de een de ander voor het gerecht sleept, en nog wel voor dat van ongelovigen? Het is al treurig genoeg dat er rechtsgeschillen bij u voorkomen. Waarom lijdt u niet liever onrecht? Waarom laat u zich niet liever benadelen? In plaats daarvan begaat u zelf onrecht en benadeelt u anderen, en dan nog wel broeders en zusters.
Silentium
door Arvo Pärt
uitgevoerd door Lithuanian chamber orchestra
«Tabula rasa» © Buma/Stemra Buma/Stemra
De minste weerstand
Ik zwijg, Heer, omdat Gij stilte zijt.
Stilte als een zachte nacht.
Stilte zoals de morgen open glijdt.
Stilte die het wachten verzacht
op U, die mijn liefde zijt.
De lezing is genomen uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs, hoofdstuk 6, vanaf vers 1.
Paulus richt het woord tot een gemeenschap die ontsierd wordt door conflicten. De christenen van Korinte wijst hij er op, dat er waarden zijn die uitgaan boven die van de gemeenschap waarin ze leven. Als ik Paulus woorden vandaag de dag hoor, zou ik me de vraag kunnen stellen, op welke manier mijn oordelen en handelen wordt beïnvloed. Sta ik onder invloed van de waarden die normaal zijn in de samenleving om me heen, alleen omdat dat de weg van de minste weerstand is? Of anders: zijn de waarden waaruit ik probeer te leven gebaseerd op het voorbeeld dat me door Jezus Christus wordt gegeven?
Paulus nodigt degenen uit, die naar zijn woord luisteren, om onder ogen te zien dat alleen al het bezig zijn met rechtsgedingen een nederlaag is. Als dat waar is, is dan het terugvallen op geweld, op oorlog, niet nog een grotere nederlaag? Is het mij mogelijk om via een tegenovergestelde houding, die van begrip en vrede, te reageren naar mijn vrienden toe en naar mijn familie en op mijn werk?
Terwijl je nu opnieuw luistert naar de lezing, kun je misschien eens nadenken over de vraag, wat het tegenovergestelde is van de aanpak van advocaten en rechters en procesvoering, zoals Paulus er over spreekt. Is er een alternatief, een betere manier om conflicten bij te leggen?
Vraag nu aan God, op een manier die het beste bij je past, om je vandaag te helpen, goed te doen, vrede te zoeken en vrede na te streven (Psalm 34:14).
