In het verborgene

Ensemble Les Dames Vocales, zingt Night, gecomponeerd door Sergej Rachmaninov.

'De nacht wordt gebracht, op schemerende vleugels, al zwevend over het land. In diens luchtstroom, dwarrelt een droevig lied, verdonkerd met een traan. Verdamp, melancholische melodie, sla neer als dauw en dien, de triomferende dag.'

De lezing van vandaag komt uit het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 8, vanaf vers 16.

‘Niets dat verborgen is blijft geheim; alles wat verborgen is zal bekend worden en aan het licht komen.’ Komen deze woorden bij jou over als een bedreiging, of als een belofte? Goed of slecht nieuws? Iets om bang voor te zijn, of iets om naar uit te kijken?

Ligt een bepaald deel van jouw leven, werk of relaties een beetje ‘in het verborgene’? Is er iets dat je graag wat verborgen wil houden, iets waarvoor je bang bent dat het aan het licht zou komen?

‘Wie iets heeft zal nog meer krijgen; maar wie niets heeft, hem zal zelfs wat hij denkt te hebben worden ontnomen.’ Dit eerder paradoxaal standpunt vinden we terug in alle evangeliën, en is voor christenen altijd een beetje een raadsel geweest. Maar hier, in het evangelie van Lucas, komt het onmiddellijk na de instructie ‘let dus goed op hoe jullie luisteren’. Geeft de suggestie dat het misschien iets met ons luisteren en begrijpen te maken heeft voor jou meer zin aan deze paradox?

‘Let dus goed op hoe je luistert’. Probeer dit te doen wanneer je de lezing opnieuw hoort.

Kan je de Heer nu vragen, in je eigen woorden, om zijn licht op jou en je leven te laten schijnen, en je meer licht en inzicht te geven?