Wee Chorazin, wee Betsaïda, want als in Tyrus en Sidon de wonderen waren gebeurd die bij jullie gebeurd zijn, zouden de inwoners van die steden zich allang in een boetekleed hebben gehuld en met stof op hun hoofd tot inkeer gekomen zijn. Wanneer het oordeel komt, zal het lot van Tyrus en Sidon draaglijker zijn dan dat van jullie. En jij, Kafarnaüm, je denkt toch niet dat je tot in de hemel zult worden verheven? In het diepst van het dodenrijk zul je afdalen! Wie naar jullie luistert, luistert naar Mij, en wie jullie afwijst, wijst Mij af. En wie Mij afwijst, wijst Hem af die Mij gezonden heeft.’
Ellie Holcomb zingt het lied God of all comfort. ‘Voor de Heer is niemand te ver weg, of te gebroken. Hij bevrijdt wie Hem liefheeft en beschermt wie met zijn naam vertrouwd is.’
De lezing van vandaag is uit het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 10, vanaf vers 13.
Harde woorden van Jezus aan het adres van de steden waar Hij zo veel was en werkte. Wat is het wat Hem zo ontstelt? Waarom is Hij boos?
Het is niet voldoende om alleen maar getuige te zijn van de wonderen die Hij deed, lijkt het. Als wat je ziet je niet naar Jezus leidt, en naar God die door Hem heen werkt, dan heb je iets wezenlijks gemist. Kun je Gods krachtige hand in jouw leven herkennen?
Jezus zegt tegen zijn vrienden: ‘Wie naar jullie luistert, luistert naar Mij.’ Hoe voelt het om Hem deze woorden tegen jou te horen zeggen?
Als je weer luistert, merk dan de toon op die Jezus in deze passage gebruikt.
Hoe zou je willen antwoorden op God die daadkrachtig aanwezig is in de wereld van vandaag?