Efeziers 4:7-14
Aan ieder van ons is genade geschonken naar de maat waarmee Christus geeft. Daarom staat er: ‘Toen Hij opsteeg naar omhoog, voerde Hij gevangenen mee en schonk Hij gaven aan de mensen. ’‘Hij steeg op’ – wat betekent dat anders dan dat Hij ook is afgedaald naar wat lager ligt, naar de aarde? Hij die is afgedaald is dezelfde als Hij die opsteeg, tot boven de hemelsferen, om alles met zijn aanwezigheid te vullen. En Hij is het die apostelen heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren, om de heiligen toe te rusten voor het werk in zijn dienst. Zo wordt het lichaam van Christus opgebouwd, totdat wij allen samen door ons geloof en door onze kennis van de Zoon van God een eenheid vormen, de eenheid van de volmaakte mens, van de tot volle wasdom gekomen volheid van Christus. Dan zijn we geen onmondige kinderen meer die stuurloos ronddobberen en met elke wind meewaaien, met wat er maar verkondigd wordt door mensen die tot alles in staat zijn wanneer ze anderen listig en doortrapt op een dwaalspoor willen brengen.
Te Deum
door Dmitri Bortniansky
uitgevoerd door ChoRuss
«Opgenomen in de Krijtberg t.b.v. Bidden Onderweg» © Eigen opname Bidden Onderweg
Mijn plek in het geheel
Vocaalensemble ChoRuss zingt het Te Deum.
Wij prijzen U, o God.
U, Heer, loven wij.
Laat uw barmhartigheid neerdalen over ons,
zoals ons vertrouwen uitgaat naar U.
De lezing van dit weekend is genomen uit de brief van Paulus aan de Efeziërs, hoofdstuk 4, vanaf vers 7.
De woorden van Paulus zijn hier als een 'litanie van deugden' - nederigheid bijvoorbeeld, zachtmoedigheid, geduld en rijpheid. Welke van deze eigenschappen zou ik het liefst in mezelf ontwikkelen?
Paulus spreekt ook over de vele verschillende gaven die allemaal bijdragen aan de opbouw van het lichaam van Christus. Als je tot een Kerk, een parochie of een gemeenschap behoort, hoe dient jouw gave dan je gemeenschap?
Als je weer naar de lezing luistert, let dan op het sterke thema van de eenheid van geest dat ten grondslag ligt aan alles wat Paulus zegt.
Welke gedachten en gevoelens heeft reflectie op deze lezing losgemaakt? Wat zegt het je over jezelf, over je gaven, of over je plek in je gemeenschap? Spreek nu openlijk tot God over hetgeen in je gedachten is, en wat er in je hart ligt.
