Marcus 6:1-5
Jezus vertrok weer en ging naar zijn vaderstad, gevolgd door zijn leerlingen. Toen de sabbat was aangebroken, gaf Hij onderricht in de synagoge, en vele toehoorders waren stomverbaasd en zeiden: ‘Waar haalt Hij dat allemaal vandaan? Wat is dat voor wijsheid die Hem gegeven is? En dan die wonderen die zijn handen tot stand brengen! Hij is toch die timmerman, de zoon van Maria en de broer van Jakobus en Joses en Judas en Simon? En wonen zijn zusters niet hier bij ons?’ En ze namen aanstoot aan Hem. Jezus zei tegen hen: ‘Nergens wordt een profeet zo miskend als in zijn eigen stad, onder zijn verwanten en huisgenoten.’ Hij kon daar geen enkel wonder doen, behalve dat Hij een paar zieken de handen oplegde en hen genas.
Nachtlied
door Max Reger
uitgevoerd door Photonen vocaal ensemble
«Photonen vocaal ensemble (Opgenomen t.b.v. Bidden Onderweg)» © Eigen opname Bidden Onderweg
Oordelen
Photonen vocaal ensemble zingt Nachtlied, gecomponeerd door Max Reger. ’De nacht komt eraan, rust wordt ons opgelegd, om zo onder zijn zegen, de vrede te onderhouden. Laten we in slaap vallen, met goede gedachten, om gelukkig wakker te worden, zonder te wankelen van U.’
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 6, vanaf vers 1.
Jezus keert terug naar zijn thuisstad… Hij komt als leraar. Toch wordt zijn onderricht niet in dank afgenomen. Zijn boodschap wordt niet bewonderd, maar misprezen. Kan jij je herinneren dat je het gevoel had miskend of afgewezen te worden? Hoe voelde dat?
En draai de rollen nu eens om… Denk aan die mensen uit je omgeving, die je goed kent. Heb jij soms ook snel je misprijzend oordeel klaar: “Ach, het is maar zus en zo, hij bedoelt gewoon dit.” Hoe belangrijk moet een boodschap zijn vooraleer jij ze ernstig neemt?
Luister nu opnieuw naar de lezing. Stel je de scène voor. Kijk naar de gelaatsuitdrukking van de mensen uit Jezus’ thuisstad. Luister naar wat ze over Hem zeggen. Zou zo’n verbazingwekkend man uit zo’n doodgewoon stadje kunnen komen?
Ik vraag God om alles wat ik naar mijn gevoel nodig heb om te groeien in menselijkheid. Misschien méér geloof. Misschien het vermogen om Gods kracht en liefde te ontdekken in al wat Hij geschapen heeft. Ik spreek tot God en luister naar wat Hij aan mij te zeggen heeft.
