Marcus 6:53-56
Nadat Jezus en zijn leerlingen waren overgestoken, kwamen ze bij Gennesaret aan land en daar legden ze aan. Toen ze uit de boot stapten, werd Hij meteen herkend. In het hele gebied ontstond een druk komen en gaan van mensen, die zieken op draagbedden meenamen naar elke plaats waarvan ze hoorden dat Hij daar was. Overal waar Hij kwam, in dorpen, steden en gehuchten, legden ze de zieken op het plein. Ze smeekten Hem of ze ten minste de zoom van zijn kleed mochten aanraken. En iedereen die Hem aanraakte, werd genezen.
Omvormen
Je luistert naar Healing light van componist Karl Jenkins.
‘Diepe vrede van de stille aarde voor jou,
De vrede van Christus, licht van de wereld,
voor jou’
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 6, vanaf vers 53.
Interessant… In deze evangeliepassage is het eerste dat mensen doen gewoon Jezus erkennen - nog voor ze smeken of genezen worden. Erkennen dat Jezus tegenwoordig is. Erkennen wie Hij is. Dit is de eerste noodzakelijke stap vooraleer iets anders kan gebeuren. Waar erken ik Jezus? Waar is Hij aanwezig en werkzaam in mijn leven?
De mensen smeken Hem. Ze smeken Hem of ze tenminste “de zoom van zijn kleed mochten aanraken.” Deel ik hun geloof in deze man, in Jezus? Geloof ik ook dat Hij hun en mijn leven zou kunnen genezen en omvormen?
Als je nu opnieuw de passage hoort, verbeeld je dan het tafereel. De boot, aangelegd aan de oever van het meer… Jezus die met zijn leerlingen naar voren komt… de menigte… de zieken die aangebracht worden op matjes… Hoe is het om daar te zijn?
Welk lijden, welke kwaal of pijn in mijn leven zou ik willen laten helen door Jezus? Vertrouw ik op zijn helende kracht? Kan ik nu tot Hem spreken?
