Boven alle steden van Jakob heeft de HEER de poorten van Sion lief,
zijn vesting op de heilige bergen.
Van U wordt met lof gesproken, stad van God.
‘Ik noem Rahab en Babel mijn getrouwen.
Filistea, Tyrus en Nubië zijn alle hier geboren.’
Met recht kan men van Sion zeggen:
‘Welk volk ook, het is hier geboren, de Allerhoogste houdt Sion in stand.’
Bij de namen van de volken schrijft de HEER: ‘Dit volk is hier geboren.’
En dansend zingen zij: ‘Mijn bronnen zijn alleen in U.’
«Songbook 'voor de ziel op reis'» © Eigen opname Bidden Onderweg
«Colossal stillness» © Creative commons NC-ND 4.0 Creative Commons
The bedside singers zingt het lied Wees gegroet Maria, gecomponeerd door Jeroen Spitteler.
De lezing van vandaag is genomen uit Psalm 87.
God, zo wordt ons verteld aan het begin van deze psalm, heeft ons lief en wil ons beschermen. Toch kunnen wij ons soms ballingen voelen, dolend in een dal vol tranen. Waar voel jij persoonlijk de noodzaak tot bescherming? En waar ervaar je die noodzaak in de wereld om je heen?
De psalm zegt dat ‘welk volk ook, het hier - de stad van God – is geboren’. Voel ik die verbondenheid nu? En zo niet, is er een periode in m’n leven geweest wanneer dit wel zo voelde?
Als je opnieuw naar de psalm luistert, doe dat dan alsof je zelf in Sion bent, bovenop de poort wellicht, met uitzicht over Gods stad.
‘Mijn woorden zijn alleen in U’. Hoe wil je nu reageren op deze woorden? Beloven de woorden je iets waar je naar op zoek bent? Iets dat je verlangt? Wat het ook is dat je wilt zeggen, deel het met God.