Jezus zei tegen zijn leerlingen: Oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt. Want op grond van het oordeel dat je velt, zal er over je geoordeeld worden, en met de maat waarmee je meet, zal jou de maat genomen worden. Waarom kijk je naar de splinter in het oog van je broeder of zuster, terwijl je de balk in je eigen oog niet opmerkt? Hoe kun je tegen hen zeggen: “Laat mij de splinter uit je oog verwijderen,” zolang je nog een balk in je eigen oog hebt? Huichelaar, verwijder eerst de balk uit je eigen oog, pas dan zul je scherp genoeg zien om de splinter uit het oog van je broeder of zuster te verwijderen.
«Songbook 'voor de ziel op reis'» © Eigen opname Bidden Onderweg
«Opgenomen t.b.v. Bidden Onderweg» © Eigen opname Bidden Onderweg
Bijgestaan door the Bedside singers, zingt Jeroen Spitteler het lied I know moon-rise.
’Ik loop bij maanlicht om mijn lichaam af te leggen. Wanneer het schemert marcheer ik richting het oordeel, en zodra ik mijn lichaam afleg, ontmoeten onze zielen elkaar bij daglicht.’
De lezing van vandaag is uit het Evangelie volgens Matteüs, hoofdstuk 7 vanaf vers 1.
Het is zo makkelijk om een ander te veroordelen. Herinner je je een moment van boosheid om wat een ander fout doet? Weet je nog waar dat over ging? Had dat in de kern ook iets met je eigen zwakte te maken? Of lag het enkel aan de ander?
Is er over jou weleens een oordeel geveld? Hoe was dat? Wat voelde je?
Luister opnieuw en hoor hoe Jezus ons uitnodigt om op een liefdevolle manier te kijken naar de mensen om ons heen.
Wat kan ik God vragen? Wat helpt me om niet te snel te oordelen? Om oog te hebben voor de onderliggende schoonheid in de mensen om mij heen, in mijn leven, in mijn werk? Wat kan ik God vragen om anderen te leren zien, zoals Hij ons ziet?