Habakuk 1: 2-3 & Habakuk 2: 2-4
Hoe lang nog, HEER, moet ik om hulp roepen en luistert U niet, moet ik ‘Geweld!’ schreeuwenen brengt U geen redding? Waarom toont U mij dit onheil en ziet U deze ellende aan? Ik zie slechts verwoesting en geweld, opkomende twist en groeiende tweedracht.
Dit was het antwoord van de HEER. Schrijf dit visioen op, grif het duidelijk in platen, zodat het in een oogopslag te lezen is. Het visioen wacht tot zijn tijd gekomen is, het getuigt ervan, het liegt niet. Ook al is het nog niet vervuld, wacht maar, het komt zeker, het zal niet uitblijven. Wie niet oprecht is kwijnt weg, maar de rechtvaardige zal leven door zijn trouw.
God en Habakuk
The Benedictines of Mary, Queen of Apostles zingen het lied O Lord, I am not worthy.
O Heer, ik ben het niet waard dat U tot mij komt; maar spreek een woord van troost, mijn geest zal genezen worden.
In de lezingen van de afgelopen week, hoorden we verschillende reacties op het woord van God. Sommige mensen verwelkomden de boodschap met open armen. Anderen wilden er niks mee te maken hebben. Let er eens op hoe jij op de woorden van God reageert bij het horen van de lezing van dit weekend, genomen uit de Profeet Habakuk, hoofdstuk 1, vanaf vers 1.
Habakuk begint hier met God om hulp te roepen. Aanvankelijk lijkt die hulp wel traag op gang te komen. Kan jij je herinneren wanneer jij God zo om hulp riep en er maar geen antwoord leek te komen?
Als God eindelijk antwoordt, lijkt de boodschap: “Je moet nog steeds geduld hebben.” Weet jij ook hoe dit is, vanuit je eigen ervaring met God?
Luister nu opnieuw naar deze dialoog. Wat merk je op over de relatie tussen God en Habakuk? Wat suggereert de dialoog jou hierover?
Spreek, om te besluiten, met God over de hulp die jij nu in je leven nodig hebt. Of over de hulp die God vandaag wellicht aanbiedt.
