Lucas 1: 46-56
Maria zei:
‘Mijn ziel prijst en looft de Heer, mijn hart juicht om God, mijn redder: Hij heeft oog gehad voor mij, zijn minste dienares. Alle geslachten zullen mij voortaan gelukkig prijzen, ja, grote dingen heeft de Machtige voor mij gedaan, heilig is zijn naam. Barmhartig is Hij, van geslacht op geslacht, voor al wie Hem vereert. Hij toont zijn macht en de kracht van zijn arm en drijft uiteen wie zich verheven wanen, heersers stoot Hij van hun troon en wie gering is geeft Hij aanzien. Wie honger heeft overlaadt Hij met gaven, maar rijken stuurt Hij weg met lege handen. Hij trekt zich het lot aan van Israël, zijn dienaar, zoals Hij aan onze voorouders heeft beloofd: Hij herinnert zich zijn barmhartigheid jegens Abraham en zijn nageslacht, tot in eeuwigheid.’ Maria bleef ongeveer drie maanden bij haar, en ging toen terug naar huis.
De vreugde van de vervulde belofte
Photonen vocaal ensemble & Utrechts vocaal ensemble zingen het Magnificat, de lofzang van Maria, uit de Vespers van Rachmaninov: ‘Mijn ziel prijst en looft de Heer.’
Als ik vandaag mijn gebed begin, waarvoor wil ik God dan danken en Hem prijzen? Ik laat mijn gedachten even dwalen over al die dingen waarvoor ik God dankbaar ben.
De lezing van vandaag is uit het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 1, vanaf vers 46.
Dit lied, het Magnificat, is op zichzelf al mooi, wanneer het gebeden of gezongen wordt. Maar het krijgt nog veel meer betekenis hier in dit verhaal over Maria en Elisabet – deze uitbarsting van vreugde als Maria verrast wordt door de gunst die God haar heeft betoond. Kun je je Maria’s vreugde voorstellen? En kun je die met haar delen? Kun je de gunsten opnoemen die God jou heeft betoond en kun je Hem daarvoor danken?
Het is als een echo van de profetieën die we eerder in de advent hoorden, als Maria uitroept dat God de heersers van hun troon stoot en aanzien geeft aan wie gering is. Kun je zien, hoe die profetie al vervuld is in Gods keuze voor Maria?
Als deze passage nog eens voorgelezen wordt, luister dan naar de vreugde en de klank van de vervulde belofte, die heel dit lied doordringt.
In deze mensen en deze gebeurtenissen van 2000 jaar geleden zien we het begin van de vervulling van Gods belofte. Maar Gods plan voor de wereld wordt nu verder ontvouwd, en zoals Maria haar plaats in dat plan nederig aanvaardt en er grote vreugde in vindt, zo zou ik nu de Heer kunnen vragen welke rol Hij voor mij bestemd heeft, hoe ik God van dienst kan zijn in het grote werk van verlossing waarvan we het begin met Kerstmis vieren.
