







Toen de dag van haar bevalling was aangebroken, bracht Elisabet een zoon ter wereld. Haar buren en verwanten hoorden hoe barmhartig de Heer voor haar was geweest, en ze verheugden zich samen met haar. Op de achtste dag kwamen ze het kind besnijden, en ze wilden het Zacharias noemen, naar zijn vader. Maar zijn moeder zei: ‘Nee, Johannes zal hij heten!’ Ze zeiden tegen haar: ‘Er is niemand in je familie die zo heet.’ Ze beduidden zijn vader te laten weten hoe hij het kind wilde noemen. Hij vroeg om een schrijftablet en schreef erop: ‘Johannes is zijn naam.’ Iedereen was verbaasd. En meteen werd zijn tong losgemaakt en zijn mond geopend, en hij begon te spreken en God te loven. Alle omwonenden waren diep onder de indruk, en in heel het bergland van Judea werden deze gebeurtenissen besproken. Ieder die het hoorde bleef erover nadenken en vroeg zich af: Hoe zal het verdergaan met dit kind? Want de hand van de Heer steunde hem.
«Ô toi, l''au-delà de tout» © Met permissie Permissie
«Sancta Carmisia» © Magnatune Magnatune license
Je luistert naar het Taize lied Benedictus Dominus Deus. Het openingsvers uit het Loflied van Zacharias.
‘Geprezen zij de Heer, de God van Israël, Hij heeft zich om zijn volk bekommerd en het verlost’.
De lezing van vandaag is uit het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 1, vanaf vers 57.
Elisabet, zo wordt ons verteld, had jarenlang - misschien wel tientallen jaren - op een kind gehoopt, voordat haar zoon werd geboren. Het zou zeker gemakkelijker geweest zijn om de hoop maar op te geven en tevreden te zijn met wat ze had. Welke niet gerealiseerde hoopvolle verwachtingen heb jij voor jezelf of voor je familie of voor je werk of je kerk?
Wat helpt jou om die hoop levend te houden, en om niet op te geven?
En hoe voelt dat in jouw eigen ervaring, als een lang gekoesterde hoop eindelijk vervuld wordt, zoals dat hier gebeurt met de hoop van Elisabet?
Als je de passage nog eens hoort, luister dan naar al die verschillende reacties op de geboorte van Johannes. Hoe reageren Elisabet, Zacharias, de omstanders en de buren?
Spreek een ogenblik met God over je eigen hoopvolle verwachtingen. En luister of Hij je misschien daarover iets te zeggen heeft.