Marcus 4
Jezus onderwees de mensen in gelijkenissen. Hij zei: ‘Luister. Iemand ging eens naar zijn land om te zaaien. Tijdens het zaaien viel een deel van het zaad op de weg, de vogels kwamen en aten het op. Een ander deel viel op rotsachtige grond, waar maar weinig aarde was, en het schoot meteen op omdat het niet diep in de grond kon doordringen; en toen de zon opkwam verschroeide het jonge groen, en omdat het geen wortel had droogde het uit. Maar er waren ook zaadjes die in goede grond vielen en wel vrucht voortbrachten: ze schoten op en groeiden en droegen rijke vrucht. De zaaier zaait het woord. Sommige toehoorders zijn als het zaad dat op rotsgrond is gezaaid: wanneer zij het woord hebben gehoord, nemen ze het meteen met vreugde in zich op, maar in hen schiet het geen wortel, ze zijn te oppervlakkig, en als ze vanwege het woord worden beproefd of vervolgd, houden ze geen ogenblik stand.
Matteus 16
Jezus begon duidelijk te maken dat hij naar Jeruzalem moest gaan en veel zou moeten lijden, en dat hij gedood zou worden, maar op de derde dag uit de dood zou worden opgewekt. Petrus nam hem terzijde en wees hem fel terecht: ‘God verhoede het, Heer! Dat zal u zeker niet gebeuren!’ Jezus keerde hem de rug toe met de woorden: ‘Ga terug, achter mij, Satan! ?Je zou me nog van de goede weg afbrengen. Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.’
Old song
door Bam Commijs
uitgevoerd door Bam Commijs
«Shelter (Opgenomen t.b.v. Bidden Onderweg)» © Eigen opname Bidden Onderweg
Het aanvaarden van zwakte
Maak het even stil in jezelf, zodat je alle aandacht hebt voor de Bijbeltekst die volgt. Het gaat in deze podcast over hoe je luistert. Luister je oppervlakkig, of kan het Woord wortel schieten? We zullen op weg gaan met Petrus, met woorden van pater Frans.
We lezen uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 4.
Er zijn mensen die Gods Woord horen en het vreugdevol accepteren, maar de aarde van deze mensen is niet diep en zij laten het woord geen wortel schieten.
De apostel Petrus hoorde lang bij deze groep. Hij wilde graag sterk zijn, hij beschouwde zichzelf als een van de sterkste van Christus’ leerlingen. Petrus zegt tegen Jezus: ‘Heer, ik ben bereid met U in de gevangenis en in de dood te gaan.’ (Luc. 22,33). ‘Al zouden allen aan U twijfelen, ik zal nooit twijfelen’ (Matt. 26, 33).
Petrus heeft zichzelf opgesloten in het beeld van sterk-zijn, en kan niet luisteren naar zijn hart. Daarom vlucht hij weg van zijn zwakte en is hij niet geworteld. Het woord van God kan dan geen wortel schieten in Petrus. Petrus luistert alleen maar naar de stem van zijn beeld van zichzelf en dat beeld zegt: ‘wees sterk.’
Petrus wordt door pater Frans voorgehouden als voorbeeld hoe je juist niet moet luisteren. Verrast je dat? Het lijkt wel, of Petrus te veel zijn best wil doen.
Petrus wil dat zijn leraar Jezus ook sterk is. Wanneer Jezus daar afstand van neemt en wil praten over lijden en dood, weigert Petrus te luisteren.
Matteüs vertelt in hoofdstuk 16:
Wat een felle terechtwijzing. Hoe zou Petrus gereageerd hebben?
Later, toen Petrus zag dat Jezus in de Hof van Olijven werd gearresteerd en toen het beeld dat hij van Jezus had in stukken viel, hield Petrus het niet uit en verloochende hij Jezus; tot twee keer toe.
Lucas vertelt hoe na die verloochening Jezus zich omdraaide en Petrus aankeek. Die ging naar buiten en begon bitter te huilen. De blik van Jezus bereikte Petrus en plotseling erkende Petrus zijn zwakte. Hij hoefde niet meer de sterke te spelen, en hij kon luisteren naar zijn zwakte en naar zijn ware zelf.
Het aanvaarden van deze zwakte is niet makkelijk voor Petrus; en voor ons evenmin. Er zijn mensen die hun zwakte bedekken en compenseren met nieuwe kracht. Er zijn er die huilen omdat zij het ideaalbeeld van zichzelf verloren hebben. Ze kunnen niet hun oren openen voor het ontvangen van nieuw leven.
Petrus bleef niet gevangen in een ideaalbeeld of in verdriet; hij luisterde - eindelijk - naar zijn zwakke zelf, en accepteerde dat hij was zoals hij was. Het was toen niet langer nodig om Jezus als sterk te zien. Petrus was vruchtbare aarde geworden door Christus te ontvangen.
Door zijn zwakte te erkennen had Jezus toegang tot Petrus. Daarmee sluiten we deze podcast af:
Petrus kon Jezus eindelijk toelaten. Komt je dat bekend voor? In je zwakte een ander écht ontmoeten - in je zwakte Jezus ontmoeten?
We komen nu aan het einde van de eerste gebedspodcast. Wat heeft je geraakt? Wat neem je mee? Uit het Woord van God, uit de geschriften van pater Frans van der Lugt, of uit je eigen overwegingen?
