Ik ken mijn wandaden,
ik ben mij steeds van mijn zonden bewust,
tegen U, tegen U alleen heb ik gezondigd,
ik heb gedaan wat slecht is in uw ogen.
«Two worlds one» © Magnatune Magnatune license
Ik maak het even stil om deze gebedstijd in te gaan. Ik neem de tijd om te vertragen. Het enige wat ik doe is ademen.
Ik vraag aan God dat ik me meer bewust mag worden van de werkelijkheid van het kwaad; ook van mijn eigen betrokkenheid daarbij. Dat ik hierover droefheid en afschuw mag voelen.
We lezen enkele verzen uit psalm 51
Het kwaad is geen abstractie die aan mij voorbijgaat. Ook in mijn leven bestaat het. Ook ik werk mee aan het kwaad. Soms op grove wijze. Vaker op subtiele wijze. Soms is het moeilijk om dit te erkennen. Toch is het zo. Ben ik bereid deze waarheid te aanvaarden en mij te plaatsen voor mijn eigen zonde?
Blik terug op je eigen leven. Wat zijn de ogenblikken, plaatsen, daden, relaties, gewoontes et cetera waar je hebt toegegeven aan het kwaad?
Als je je deze persoonlijke zonden voor de geest haalt, kun je je afvragen hoe erg ze zijn. Hoe zwaar wegen ze?
Bedenk, ten slotte, dat niettegenstaande jouw persoonlijke zondeverhaal, God je dag in dag uit het leven blijft geven. Zomaar, uit goedheid, liefde en trouw.
Je nadert nu het einde van deze gebedspodcast. Richt je tot slot even tot Jezus. Laat je door Hem aankijken. Zie zijn glimlachende, vergevende blik. Misschien wil je Hem iets vragen of gewoon iets zeggen dat nu spontaan bij jou naar boven komt. Doe het zoals je spreekt tot een vriend.
Eer aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Zoals het was in het begin, en nu en altijd. En in de eeuwen der eeuwen, amen.