Komt uw liefde in het graf ter sprake
of uw trouw in de afgrond?
Weet men in de duisternis van uw wonderen
of van uw weldaden in het land der vergetelheid?
Daarom roep ik U om hulp, HEER,
elke morgen nader ik U met mijn gebed.
«Serenity» © Magnatune Magnatune license
Ik laat de drukte om me heen even voor wat ze is en word stil. Ik open mij voor Gods aanwezigheid in mijn hart.
Ik vraag aan de goede God dat ik smart, medeleven en verbijstering mag voelen om het lijden dat Jezus en anderen ondergaan omwille van hun keuze voor het goede.
We lezen enkele verzen uit psalm 88
Jezus heeft ons hele menselijke bestaan gedeeld. Hij is afgedaald tot in de volstrekte machteloosheid en onzekerheid van de dood. Jezus heeft ons wachten en hopen midden in de zinloosheid niet geschuwd. Zo heeft Hij zijn licht gebracht tot in het donkerste van de nacht.
Wat doet het jou te weten dat Jezus, God zelf, door de dood is gedaan?
Heb jij ervaringen gehad van dood? Zo ja, plaatst het besef dat Jezus zelf ook is doodgegaan die ervaring in een bijzonder perspectief?
De verrijzenis van Jezus was er niet onmiddellijk. Er is tijd overheen gegaan. Stille zaterdag kan lang duren. Wat doet dit wachten met jou?
Deze gebedstijd gaat naar zijn einde. Wat zou je willen zeggen of vragen aan de Heer die zich helemaal geeft voor jou? Laat je hart spreken, als richtte je je tot een vriend of een vriendin.
Eer aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Zoals het was in het begin, en nu en altijd. En in de eeuwen der eeuwen, amen.