“Hoelang ligt het land nog droog en verdort het groen op het veld? Om de slechtheid van de bewoners zijn dieren en vogels verdwenen; want ze zeggen: Hij zal ons einde niet zien. De herders hebben met hun kudden mijn wijngaard vernield, mijn akker vertrapt, van mijn vruchtbaarste akker een troosteloze woestijn gemaakt. Een wildernis is het geworden, verdord en verlaten. Het hele land ligt verwoest en niemand bekommert zich erom. Over alle hoogten van de woestijn zijn de plunderaars aangerukt. Van het ene eind van het land tot het andere is niemand meer veilig. Het is het zwaard van de Heer, dat alles verslindt. Ze hebben tarwe gezaaid, maar doornen geoogst; al hun moeite was tevergeefs. De opbrengst is beschamend door de ziedende toorn van de Heer.”
«Revolution» © Buma/Stemra Buma/Stemra
«Music for podcasts – Ambient» © Creative commons NC-ND 4.0 Creative Commons
“De aarde, ons gemeenschappelijk huis, lijkt steeds meer te veranderen in een gigantisch afvaldepot. Als je voedsel weggooit, is het net alsof je steelt van de tafel van de armen, van mensen die honger hebben.” Deze woorden uit Laudato Si' van paus Franciscus begeleiden ons tijdens deze vierde etappe van deze ecologische podcastretraite. We bidden met het trieste gegeven dat de mens de natuur ernstig beschadigt, door gebrek aan respect en door uitputtend gebruik van haar hulpbronnen…
Ik plaats me in de aanwezigheid van de Schepper en vraag om de genade berouw te voelen voor ons gedrag tegenover de schepping, met nadelige gevolgen voor huidige en toekomstige generaties. Ook vraag ik Hem mij de vraag te stellen: “Wat heb ik gedaan, of wat heb ik laten gebeuren?”
Paula Cole zingt het lied The ecology.
Wees mij genadig, God, in uw trouw,
u bent vol erbarmen, doe mijn daden teniet,
was mij schoon van alle schuld,
reinig mij van mijn zonden.
De lezing van vandaag komt uit hoofdstuk 12 van het boek van de profeet Jeremia. Hoofdstuk 12. Verzen 4 en 10 tot en met 13.
Deze tekst van de profeet Jeremia nodigt ons uit om de vreselijke daden van de mens tegenover de aarde onder de loep te nemen.
Wat zie je als je je probeert voor te stellen hoe mensen door hun handelen, hun egoïsme, hun lafheid, de aarde ernstig beschadigen? Dieren, planten, ecosystemen…
Hoe neem jij zelf deel aan deze beschadiging van de aarde? Wat zijn jouw ecologische zonden? Hoe heb je gefaald in jouw missie – als tuinman of tuinvrouw van de aarde?
We luisteren opnieuw naar de woorden uit Jeremia.
Hoe actueel kan een Bijbeltekst zijn. “Hoelang ligt het land nog droog en verdort het groen op het veld? Om de slechtheid van de bewoners zijn dieren en vogels verdwenen … Het hele land ligt verwoest en niemand bekommert zich erom.”
Neem even de tijd om te zien welke gevoelens deze gebedstijd in je heeft opgeroepen.
Wat zouden die je willen zeggen?
Wat zou je aan het einde van deze gebedstijd met de Heer willen bespreken? Misschien wil je iets zeggen over je gevoelens van berouw en vragen om vergeving. Spreek met Hem zoals een vriend spreekt met een vriend.
Ook tijdens deze etappe van onze retraite willen we je een kleine oefening meegeven.
Een kokkin van een klooster vergat nooit wat paus Franciscus tegen haar zei toen ze bezig was groente te koken: “Gooi het kookwater na afloop niet weg! Ik drink er morgen graag van, het zit boordevol vitamines.”
Bedenk manieren waar je verspilling kunt tegengaan op plekken waar je nooit aan had gedacht. Zowel in de kleine dingen, zoals het hergebruiken van kookwater, als in de grotere dingen, zoals het laten repareren van een elektronisch apparaat.
[afsluiting]
“Heer, genees ons leven, dat we beschermers van de wereld mogen zijn en geen roofdieren, dat we schoonheid mogen zaaien en geen vervuiling en vernietiging. Amen.”