Lucas 19
“Hij ging nu Jericho binnen. Terwijl Hij er doorheen trok, poogde een zekere Zacheüs, hoofdambtenaar bij het tolwezen en een rijk man, te zien wie Jezus was. Maar hij slaagde daarin niet vanwege de menigte, want hij was klein van gestalte. Om Hem toch te zien liep hij hard vooruit en klom in een wilde vijgenboom, omdat Jezus daarlangs zou komen. Toen Jezus bij de plaats kwam, keek Hij omhoog en zei tot hem: 'Zacheüs, klim vlug naar beneden, want vandaag moet ik in Uw huis te gast zijn.' Zacheüs kwam snel naar beneden en ontving Hem vol blijdschap. Allen zagen dat en merkten morrend op: 'Hij is bij een zondaar zijn intrek gaan nemen!' Maar Zacheüs trad op de Heer toe en sprak: 'Heer, bij deze schenk ik de helft van mijn bezit aan de armen; en als ik iemand iets afgeperst heb, geef ik het hem vierdubbel terug.' Jezus sprak tot hem: 'Vandaag is dit huis heil ten deel gevallen, want ook deze man is een zoon van Abraham. De Mensenzoon is immers gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was.' “
De aarde bevloeien
Welkom in de vijfde etappe van deze retraite over ecologie. Vandaag laten we de oproep tot een ecologische bekering en verzoening toe. Zoals we iedere dag worden uitgenodigd om onszelf in het groot of in het klein te bekeren tot de weg van het leven. Niet gemotiveerd door een schuldig geweten, maar door liefde.
De groep The innocence mission zingt het lied I haven't seen this day before.
Als ik kon zou ik als een bloem bloeien, vruchtrijk de aarde bevloeien
Deze dag stroomt door mijn bloed, geeft nieuwe schepingsmoed
Heer, vandaag sta ik nederig voor U. Ik vraag U om de genade de moed om een levensstijl aan te nemen die uw schepping respecteert.
We lezen vandaag uit het evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 19.
Zacheüs kwam tot verzoening door een diepe en waarachtige ontmoeting met Jezus. Ik speel in gedachten de film af van die buitengewone dag die Zacheüs moet hebben meegemaakt.
“Zacheüs kwam snel naar beneden en ontving Hem vol blijdschap.” Zacheüs verlaat zijn uitkijkpost om Jezus te ontvangen. Wat zou ik moeten verlaten om een diepe, waarachtige ontmoeting met Jezus mogelijk te maken?
“Vandaag is dit huis heil ten deel gevallen, want ook deze man is een zoon van Abraham. De Mensenzoon is immers gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was.” Kan ik, tegenover de catastrofale ecologische crisis, blijven vertrouwen op de Voorzienigheid? Welke bijdrage kan ik leveren richting een uitweg uit deze crisis?
We horen de Evangeliepassage nog een keer. Stel je Zacheüs voor die, vol verlangen, Jezus eerst van boven bekijkt, Hem vervolgens op ooghoogte ziet om Hem, die zichzelf uitnodigt, tenslotte te ontvangen.
[herhaling schriftlezing]
En als je blik dezelfde beweging zou moeten volgen, ben je daar klaar voor? Wat gebeurt er als je je probeert voor te stellen, net als Zacheüs, oog in oog te staan met Jezus?
Zoals Zacheüs de Heer ontvangt in zijn huis, begin ik een dialoog: “Vader, vergeef mij mijn overtredingen tegen uw schepping, zoals ik degenen die haar overtreden vergeef.”
Wat roepen deze woorden bij je op? Voel je berouw? Ervaar je een verlangen tot ecologische bekering? Spreek hierover met Jezus, zoals vrienden met elkaar spreken.
Na deze tijd van gebed, misschien van verzoening met God, met de schepping en met andere mensen, maak ik een klein gebaar: bijvoorbeeld, ik koop een biologisch, inheems en lokaal groeiend stuk fruit – een kleine, goede stap. Ik ga ervan proeven en zet al mijn zintuigen open. Eerst is er mijn zicht, dan mijn tastzin, dan mijn reuk en smaak. En als laatste ook mijn gehoor. Ik ga van deze dag genieten.
[afsluiting]
“Heilige Geest, die door uw licht deze wereld naar de liefde van de Vader leidt en het kreunen van de schepping begeleidt, U leeft ook in onze harten om ons aan te sporen tot het goede. U zij geprezen. Amen.”
