“Toen Jezus deze menigte zag, ging Hij de berg op en, nadat Hij zich had neergezet, kwamen zijn leerlingen bij Hem. Hij nam het woord en onderrichtte hen aldus: “Zalig de armen van geest, want aan hen behoort het Rijk der hemelen. Zalig de treurenden, want zij zullen getroost worden. Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten. Zalig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. Zalig de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden. Zalig de zuiveren van hart, want zij zullen God zien. Zalig die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden. Zalig die vervolgd worden om de gerechtigheid, want hun behoort het Rijk der hemelen. Zalig zijt gij, wanneer men u beschimpt, vervolgt en lasterlijk van allerlei kwaad beticht om Mijnentwil: Verheugt u en juicht, want groot is uw loon in de hemel. Zo immers hebben ze de profeten vervolgd die voor u geleefd hebben.”
«Scheppingsliederen» © Met permissie Permissie
«Tabula rasa» © Buma/Stemra Buma/Stemra
We zijn nog altijd op deze boeiende innerlijke reis, die misschien ook best wat weerstand oproept, of moedeloos maakt. Die gevoelens mogen er zijn. Vandaag luisteren we naar de zaligsprekingen van Jezus en worden we uitgenodigd onze schouder eronder te zetten. Om te bouwen aan zo’n vorm van samenleven met God, onze naasten en de natuur dat huidige en toekomstige generaties in vrede en gerechtigheid kunnen leven.
De groep Schrijvers voor Gerechtigheid speelt het lied Dan bent u met ons.
In Laudato Si lezen we dit treffende citaat:
“De zorg voor de natuur gaat onlosmakelijk samen met rechtvaardigheid tegenover de armen, maatschappelijk engagement en innerlijke vrede.”
Heer, geef me de genade om het verband tussen ecologische rechtvaardigheid en vrede niet alleen intellectueel te begrijpen, maar ook in mezelf te voelen.
De lezing van vandaag komt uit het Evangelie volgens Matteüs, hoofdstuk 5, vanaf vers 1.
We kunnen in deze tekst Jezus' eigen levensstijl herkennen. En ook de belichaming van een ecologie die relaties met God, met onze naaste, onszelf en de aarde integreert.
Ik proef het woord “zalig”. Waarmee associeer ik dit woord?
Jezus associeert het met mensen die op een andere manier naar de wereld en naar mensen willen kijken. Met mensen die zich inzetten voor meer rechtvaardigheid en vrede. Hoe zie ik dit verband tussen geluk en rechtvaardigheid in menselijke relaties én de bescherming van de schepping? Heb ik al eens iets van dat geluk ervaren?
In de zaligsprekingen horen we ook over “vervolgingen” die kunnen voortkomen uit verzet tegen deze vernieuwde relaties met anderen en met de aarde. Ben ik bereid de moeilijkheden te omarmen die gepaard gaan met deze droom? Een levensstijl die mens en natuur verzoent, die ten volle zorgt voor de armen, voor gerechtigheid en voor de aarde?
Ben ik bereid om offers te brengen voor dit ideaal? Hoe zien deze offers eruit?
We horen opnieuw de Evangeliepassage.
Wat zie je als je een beeld probeert te schetsen van een eenvoudiger leven? Hoe zou ‘mij inzetten voor rechtvaardigheid’ eruit kunnen zien? Voel je dat je daar zin in hebt?
Deel nu, met de Heer je gevoelens, ook als daarin twijfels en ontmoediging doorklinken. Doe het, zoals een vriend spreekt met een vriend, Geef eenvoudig je angsten aan Hem over en aanvaard zijn hulp om Hem tegemoet te gaan.
[afsluiting]
“God van de armen, help ons hen die verlaten en vergeten zijn op deze aarde, die in uw ogen zoveel waard zijn, te ondersteunen.” Steun ons in onze strijd voor rechtvaardigheid, liefde en vrede. Amen.”