Psalm 139:1-18
HEER, u kent mij, u doorgrondt mij,
u weet het als ik zit of sta,
u doorziet van verre mijn gedachten,
ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op,
met al mijn wegen bent u vertrouwd.
Geen woord ligt op mijn tong,
of u HEER, kent het ten volle.
U omsluit mij, van achteren en van voren,
u legt uw hand op mij.
Wonderlijk zoals u mij kent,
het gaat mijn begrip te boven.
Hoe zou ik aan uw aandacht ontsnappen,
hoe aan uw blikken ontkomen?
Klom ik op naar de hemel – u tref ik daar aan,
lag ik neer in het dodenrijk – u bent daar.
Al verhief ik mij op de vleugels van de dageraad,
al ging ik wonen voorbij de verste zee,
ook daar zou uw hand mij leiden,
zou uw rechterhand mij vasthouden.
Al zei ik: ‘Laat het duister mij opslokken,
het licht om mij heen veranderen in nacht’,
ook dan zou het duister voor u niet donker zijn –
de nacht zou oplichten als de dag,
het duister helder zijn als het licht.
U was het die mijn nieren vormde,
die mij weefde in de buik van mijn moeder.
Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan,
wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt.
Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel.
Toen ik in het verborgene gemaakt werd,
kunstig geweven in de schoot van de aarde,
was mijn wezen voor u geen geheim.
Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,
alles werd in uw boekrol opgetekend,
aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.
Hoe rijk zijn uw gedachten, God,
hoe eindeloos in aantal,
ontelbaar veel, meer dan er zandkorrels zijn.
Ontwaak ik, dan nog ben ik bij u.
He is here
door Eric Gilmour
uitgevoerd door Eric Gilmour
«Sonship instrumentals» © Buma/Stemra Buma/Stemra
Het is goed dat jij er bent
“Het is goed dat jij er bent”, het doet een mens goed die woorden te horen. Maar wanneer God over ons spreekt, wordt een ander register opengetrokken. In Jesaja horen we God deze woorden spreken: “Jij bent zo kostbaar in mijn ogen, zo waardevol, en Ik houd zo veel van je dat Ik de mensheid geef in ruil voor jou, ja alle volken om jou te behouden. Wees niet bang, want Ik ben bij je.” In de meditatie van vandaag luisteren we naar soortgelijke woorden uit Psalm 139. God die ons weefde in de moederschoot zal altijd in ons blijven geloven. Als geen ander ziet de Schepper jouw schoonheid.
Maak het stil in je hart om de woorden van die God bij je binnen te laten komen.
Uit Psalm 139
Wat voel je als je laat doordringen dat God jou vormde in de buik van je moeder?
God schept alleen goede dingen. Hij weefde jou als een ontzaglijk wonder in de schoot van je moeder. Wat betekent dat voor jouw zelfbeeld? Kun jij met je eigen woorden tegen God zeggen hoe jij je voelt?
Dat God jou helemaal kent, beter nog dan jij jezelf kent, wat doet dat met jou? Welk gevoel roept dat op?
Zoals je ten diepste bent, zo ben je een kunstwerk van God zelf. God is niet ver weg, Hij is heel dichtbij je, dichter bij dan je bij jezelf bent.
Misschien wil je ter afsluiting van dit gebed nog iets tegen God zeggen of in stilte wat bij de Heer zijn.
Eer aan de Vader en aan de Zoon en aan de heilige Geest. Zoals het was in het begin en nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen amen.
