Lucas 4:16
Hij kwam ook in Nazaret, waar hij was opgegroeid, en volgens zijn gewoonte ging hij op sabbat naar de synagoge. Toen hij opstond om voor te lezen, werd hem de boekrol van de profeet Jesaja overhandigd, en hij rolde hem af tot de plaats waar geschreven staat: ‘De Geest van de Heer rust op mij, want hij heeft mij gezalfd. Om aan armen het goede nieuws te brengen heeft hij mij gezonden, om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan blinden het herstel van hun zicht, om onderdrukten hun vrijheid te geven, om een genadejaar van de Heer uit te roepen’. Hij rolde de boekrol op, gaf hem terug aan de dienaar en ging weer zitten; de ogen van alle aanwezigen in de synagoge waren op hem gericht. Hij zei tegen hen: ‘Vandaag hebben jullie deze schrifttekst in vervulling horen gaan’. Allen betuigden hem hun bijval en verwonderden zich over de genaderijke woorden die uit zijn mond vloeiden, en ze zeiden: ‘Dat is toch de zoon van Jozef?’ En hij zei tegen hen: ‘Ongetwijfeld zullen jullie me dit gezegde voorhouden: Geneesheer, genees uzelf. Doe alles waarvan waarvan wij gehoord hebben dat het in Kafarnaüm gebeurd is, ook hier in uw vaderstad’. Hij vervolgde: ‘Luister, ik zeg jullie dat geen enkele profeet welkom is in zijn vaderstad. Maar ik zeg het jullie zoals het is: in de tijd van Elia, toen de hemel drie jaar en zes maanden lang gesloten bleef en er in het land een grote hongersnood uitbrak, waren er veel weduwen in Israël. Toch werd Elia niet naar een van hen gezonden, maar naar een weduwe in Sarepta bij Sidon. En in de tijd van de profeet Elisa waren er veel mensen in Israël die leden aan huidvraat, maar niemand van hen werd gereinigd, behalve de Syriër Naäman. Toen de aanwezigen in de synagoge dit hoorden, ontstaken ze in grote woede. Ze sprongen op en dreven hem de stad uit, naar de rand van de berg waarop hun stad gebouwd was, om hem in de afgrond te storten. Maar hij liep midden tussen hen door en vertrok.
The cross
door Eric Gilmour
uitgevoerd door Eric Gilmour
«Sonship instrumentals» © Buma/Stemra Buma/Stemra
Weggejaagd
Welkom bij de zevende meditatie van deze retraite ‘Kostbaar in mijn ogen’. Vandaag bidden we met een spannende gebeurtenis uit het leven van Jezus: Hij maakt aan zijn dorpsgenoten bekend wie Hij is en hoe Hij in het leven staat.
Maak voordat je aan de meditatie begint je hoofd leeg. Als je de muziek hoort, loop dan de verschillende onderdelen van je lichaam langs. Voel je ergens spanning, laat die dan los.
Luister naar de woorden uit Lucas 4:
De spanning is om te snijden. ‘De ogen van alle aanwezigen waren op Hem gericht.’ Wat zegt Hij me daar? Wie denkt Hij wel niet dat Hij is… Nog even en ze gooien Hem een ravijn in. Weg ermee. Ja, Jezus weet wat het betekent om je diepe identiteit te onthullen. Hij heeft ongetwijfeld vermoed welke woede Hij zou ontketenen bij de pakweg 400 dorpsgenoten waarvan Hij de meeste kende. Toch sprak Hij over wie Hij is en wat zijn opdracht is. Hij zegt wat Hij te zeggen heeft.
Jezus was hier ongeveer dertig jaar. Denk je dat het voor Hem moeilijk was om zijn identiteit bekend te maken tegenover mensen die Hij maar al te goed kende?
waar, denk je, vond Jezus de kracht om te spreken over zichzelf maar ook om zichzelf te accepteren zoals Hij was?
Wat helpt jou om jezelf te accepteren zoals je bent?
Overal waar Jezus vanaf dat moment kwam kon Hij rekenen op weerstand. Ook veel mensen van de LHBTI+-gemeenschap kennen tegenstand. Mensen zouden liever hebben dat ze anders waren. Ervaar jij tegenstand in je leven? Misschien ook van mensen die dichtbij je staan. Kun je iets over die pijn delen met Jezus?
Kun je, in de stilte die volgt, toelaten dat Hij daarover iets zegt tegen jou?
Jezus wordt weggejaagd. Er zijn ook mensen die Hem met open armen ontvangen. Herken je dit uit je eigen leven? Waar ben jij weggejaagd, al dan niet expliciet? En waar vond je open armen? Waar vond je mensen die je opnamen zoals je bent?
Spreek tot slot nog even met Jezus. Hij kent jouw pijn, jouw worsteling en ook je diepe vreugde. Hij heeft die op zijn manier doorleefd. Spreek met Hem als met een dierbare vriend.
Eer aan de Vader en aan de Zoon en aan de heilige Geest. Zoals het was in het begin en nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen amen.
