Ieder z'n eigen manier

Om deze gebedstijd in te gaan maak ik het stil in mezelf. In die stilte probeer ik ruimte te maken voor God. Hij is er reeds. Hij wacht op mij.
Ik vraag de genade dat ik diepe vreugde mag ervaren omwille van de verrijzenis van Jezus. Dat ik mag geloven dat leven en liefde sterker zijn dan de dood.
We lezen enkele verzen uit psalm 139
De verrezen Heer heeft medewerkers nodig om zijn werk voort te zetten. Hij zendt mensen uit om zijn Evangelie te verkondigen aan alle volken. Elke christen wordt gezonden. Ten volle leven is het leven doorgeven, ieder op zijn of haar manier.
Denk je dat mensen aan jouw manier van leven kunnen merken dat je christen bent?
Is er iets in jouw leven dat anderen nieuwsgierig zou kunnen maken naar het Evangelie?
Kies jij er bewust voor het Evangelie te delen met anderen? Zo ja, hoe doe je dat?
Om deze gebedstijd af te sluiten kan je opnieuw, diep je hart, een gesprekje voeren. Met God de Vader, met Jezus of met de Geest. Wat heeft het gebed met je gedaan? Wat heb je gevoeld? Wat heb je ontvangen? Spreek erover, in alle eenvoud en vriendschap.
Eer aan de Vader, en de Zoon en de Heilige Geest. Zoals het was in het begin, en nu en altijd. En in de eeuwen der eeuwen amen.