Herinneringen
The Royal Wind Music Amsterdam speelt Psalm 77, gecomponeerd door Jan pzn Sweelinck.
'Luid roep ik God, ik schreeuw het uit,
luid roep ik God – dat hij mij hoort.
Op de dag van mijn nood zoek ik de Heer.
Ik denk terug aan de daden van de HEER –
ja, ik denk aan uw wonderen van vroeger,
overweeg elk van uw werken
en houd in gedachten uw grote daden.
De lezing van vandaag is genomen uit de brief aan de Hebreeën, hoofdstuk 11, vanaf vers 32.
De schrijver beschrijft hier enkele helden van het geloof die ongelooflijk zware moeilijkheden hebben overwonnen ter wille van God. God gaf deze mensen taken die onmogelijk leken in elk menselijk opzicht. En toch namen ze hun taak ter harte… vreugdevol…moedig…en vol vertrouwen. En met de hulp van God slaagden ze erin. Brengt dit herinneringen naar boven aan iemand die je hebt gekend of die je hebt ontmoet in je leven?
Wanneer je kijkt naar je eigen leven, wie zijn dan de personen waarvan je kan zeggen dat ze leven “vanuit hun geloof”? Wie is voor jou een voorbeeld van geloof in de manier waarop ze een standpunt inneemt of waarop ze lijden, ziekte of rouw draagt of leeft met de ups en downs die we allemaal meemaken in het leven?
Wanneer je opnieuw luistert naar de lezing, bedenk dan dat God dit in het verleden heeft gedaan en dat God dit ook vandaag nog doet. De God uit de geschiedenis is dezelfde God die we vandaag eren.
Ik spreek nu met God over wat ik Hem wil zeggen. Misschien kan ik God danken voor het leven van die mensen die voor mij voorbeelden van geloof zijn geweest. Of Hem om de genade vragen om te willen doen wat God van mij vraagt. Misschien om een voorbeeld van geloof voor anderen te zijn. Wat het ook moge zijn dat ik wil zeggen, ik spreek tot God met mijn eigen woorden.
'Luid roep ik God, ik schreeuw het uit,
luid roep ik God – dat hij mij hoort.
Op de dag van mijn nood zoek ik de Heer.
Ik denk terug aan de daden van de HEER –
ja, ik denk aan uw wonderen van vroeger,
overweeg elk van uw werken
en houd in gedachten uw grote daden.
De lezing van vandaag is genomen uit de brief aan de Hebreeën, hoofdstuk 11, vanaf vers 32.
De schrijver beschrijft hier enkele helden van het geloof die ongelooflijk zware moeilijkheden hebben overwonnen ter wille van God. God gaf deze mensen taken die onmogelijk leken in elk menselijk opzicht. En toch namen ze hun taak ter harte… vreugdevol…moedig…en vol vertrouwen. En met de hulp van God slaagden ze erin. Brengt dit herinneringen naar boven aan iemand die je hebt gekend of die je hebt ontmoet in je leven?
Wanneer je kijkt naar je eigen leven, wie zijn dan de personen waarvan je kan zeggen dat ze leven “vanuit hun geloof”? Wie is voor jou een voorbeeld van geloof in de manier waarop ze een standpunt inneemt of waarop ze lijden, ziekte of rouw draagt of leeft met de ups en downs die we allemaal meemaken in het leven?
Wanneer je opnieuw luistert naar de lezing, bedenk dan dat God dit in het verleden heeft gedaan en dat God dit ook vandaag nog doet. De God uit de geschiedenis is dezelfde God die we vandaag eren.
Ik spreek nu met God over wat ik Hem wil zeggen. Misschien kan ik God danken voor het leven van die mensen die voor mij voorbeelden van geloof zijn geweest. Of Hem om de genade vragen om te willen doen wat God van mij vraagt. Misschien om een voorbeeld van geloof voor anderen te zijn. Wat het ook moge zijn dat ik wil zeggen, ik spreek tot God met mijn eigen woorden.