Het zwijgen opleggen

Missa Quattuor Vocibis zingt het Agnus Dei in een compositie van William Byrd. ‘Lam Gods, dat wegneemt de zonden der wereld, ontferm U over ons.’

Het kan vreemd overkomen, ja zelfs ouderwets, dat ik mij een zondaar noem. Maar, het herinnert mij eraan dat ik niet anders ben dan de anderen.
Het is makkelijk beginnen te denken in termen van “zij en wij” van “mij tegenover hen”. Maar dit lied herinnert mij eraan dat we allemaal dingen hebben gedaan die we niet hadden mogen doen. Ik ben niet beter dan de anderen. Wij zijn allen zondaars.
Maar wij zijn ook allen vergeven dankzij de barmhartigheid van God. En, niettegenstaande onze fouten en tekortkomingen, worden wij allen bemind door God.

De lezing van vandaag is uit het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 18, vanaf vers 35.

Jezus trekt Jericho binnen en tussen de massa en het gedrang en het gewoel hoort Hij de blinde man roepen. Ook al zijn er in de massa mensen die hem luidkeels het zwijgen willen opleggen, de man wil gehoord worden. Wat doet ons, wat doet mij, vandaag niet ophouden te roepen om Jezus’ aandacht?

De blinde man vraagt Jezus zich over hem te ontfermen. De meesten van ons wensen geen medelijden. Wij wensen gerespecteerd te worden en gewaardeerd. Vragen om erbarmen wijst te veel naar zwakheid en kwetsbaarheid. Toon ik bewust mijn kwetsbaarheid aan anderen? Of leg ik het erop aan dat ze naar mij opkijken?

Jezus antwoordt de man met een heel directe vraag. Tracht, terwijl je opnieuw naar dit verhaal luistert, je deze scène voor te stellen.
Wat zou Jezus bewogen hebben halt te houden en tot hem te spreken?

”Wat wilt u dat Ik voor u doe?” vraagt Jezus. Vandaag wil ik die vraag beantwoorden. Laat me zoals de blinde man mijn geloof tonen in Jezus en in Gods liefde.