Waar het op aankomt

De Utrechtse studentencantorij zingt A song for st. Cecilia's day, gecomponeerd door Rhona Clarke.

Uit harmonie ontstond het raamwerk:
de natuur, verborgen onder een hoop
schokkende atomen
kende haar doop
toen de longen volstroomden
van engelengezang
verkondigend Gods woorden

De lezing van deze dag komt uit het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 19, vanaf vers 12.

Deze week hoorden we verhalen over het antwoord dat Jezus gaf aan de blinde bedelaar en aan de roep om redding van Zacheüs. Vandaag is de toon anders en meer uitdagend. Jezus bereidt zijn toehoorders voor op Jeruzalem waar de wittebroodsweken naar hun einde gaan en de mensen zich tegen Hem keren. Hoe ga ik om met situaties waarin men zich tegen Jezus keert, waar Hij verworpen wordt, waar geloof in Hem niet populair en niet modieus is?

Zoals in andere parabels herinnert Jezus ons eraan al wat we hebben ten dienste te stellen van het Koninkrijk. Welke rijkdom – welke vaardigheden, talenten en ander middelen – heb ik die ik kan gebruiken om het Koninkrijk op te bouwen? Of heb ik het gevoel dat het allemaal te veel wordt en verberg ik wat ik heb?

Bij het opnieuw beluisteren van die woorden, herinner je dan dat dit een uitdaging is. Maar een uitdaging van Jezus – wat we deze week hoorden – geworteld in de liefde en een heilzame uitnodiging.

Om Oscar Romero te parafraseren, waar het op aankomt is niet meer te hebben maar meer te zijn.
Kan ik nu met God spreken over hoe ik meer kan zijn voor mijn medemensen vandaag?