Simpelweg

Derek Clegg zingt het lied Soomow. ‘Bij het krieken van de dag voelde het te vroeg om ontevreden te zijn. Heer, kunt u me redden van beslommeringen? Ik snap ik niet waarom ik me soms zo buitenaards voel.’

De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 21, vanaf vers 1.

Soms is het makkelijk voor ons om vol bewondering te staan voor “wie groot is en goed” - voor mensen zoals Nelson Mandela die buitengewone dingen doen met hun leven. Maar ondertussen gaan we voorbij aan onze eigen bijdrage, wij onderschatten onze eigen inbreng aan de opbouw van Gods koninkrijk: die twee kleine koperen muntjes van ons. Maar Jezus ziet en waardeert onze bijdrage wel degelijk. Neem nu even de tijd om eens terug te denken aan wat je gisteren deed, of de dag ervoor. Toen je, ook al was het nog zo bescheiden, iets deed waarmee je uitdrukking gaf aan je geloof in God. Je hielp mee te bouwen aan zijn Koninkrijk. Misschien was het eenvoudigweg een glimlach naar iemand. Gewoon omdat je gelooft dat we allemaal door God gemaakt zijn en door Hem bemind… Hoe vond je dat? Let eens op hoe je je voelt.

Blik nu terug op de dag die je voor ogen had, maar ditmaal met de ogen van Christus - de ogen van Christus die de bijdrage van de weduwe zagen en waardeerden. De ogen van Christus die het beste zien in alles wat jij doet… Wel, hoe voel jij je nu?

Luister nog een keer naar de woorden van de schrift en bemerk hoe Christus echt ziet wat er is.

Welke gave zou jij vandaag in de schatkist willen stoppen? Neem de tijd om er met Jezus over te spreken.