Op de rots
The Tabernacle choir at times square zingt Ye shall have a song van Randall Thompson. Woorden uit Jesaja:
‘Maar bij jullie zullen liederen klinken, zoals in de nacht van heiliging voor een feest. Jullie zullen verheugd zijn als een pelgrim die op de schalmei speelt, op zijn tocht naar de berg van de HEER, de rots van Israël.’
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Matteüs, hoofdstuk 16, vanaf vers 13.
Deze uitwisseling tussen Jezus, de leerlingen en Petrus is een sleutelmoment in de evangelies. Vorige week hoorden we Marcus’ versie. Vandaag horen we hoe Matteüs het vertelt, en hoe de uitwisseling Simon Petrus verandert: “Gelukkig ben je, Simon Barjona” zegt Jezus, omdat alleen God in het hart van deze man de overtuiging kon hebben gepland die de grondslag vormde voor zijn geloofsbelijdenis. Zijn er misschien gebieden in mijn leven waar ik opnieuw moet kijken, en Gods aanwezigheid erin herkennen, en met nieuwe ogen zien welke dingen God me onthult?
Wanneer Simon Petrus vanuit goddelijke inspiratie antwoordt, sterkt en bevestigt Jezus hem: Hij geeft hem verantwoordelijkheid die verder gaat dan Petrus zich kon voorstellen, en noemt hem ‘de rots’ waarop zijn Kerk moet gebouwd worden. Hoe sta ik tegenover dit beeld van ‘de rots’? Wat betekent het voor mij in mijn leven?
Luister nogmaals naar de passage uit het Evangelie. Reflecteer over alles wat zich afspeelt tussen Petrus en de Heer en kijk of het iets bijzonders zegt voor jou.
Na dit alles, voel je je aangespoord om een antwoord te formuleren aan God? Komt er een gebed bij je op, misschien in de vorm van een dankzegging, een vraag, een overtuiging of een bepaald voornemen?
‘Maar bij jullie zullen liederen klinken, zoals in de nacht van heiliging voor een feest. Jullie zullen verheugd zijn als een pelgrim die op de schalmei speelt, op zijn tocht naar de berg van de HEER, de rots van Israël.’
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Matteüs, hoofdstuk 16, vanaf vers 13.
Deze uitwisseling tussen Jezus, de leerlingen en Petrus is een sleutelmoment in de evangelies. Vorige week hoorden we Marcus’ versie. Vandaag horen we hoe Matteüs het vertelt, en hoe de uitwisseling Simon Petrus verandert: “Gelukkig ben je, Simon Barjona” zegt Jezus, omdat alleen God in het hart van deze man de overtuiging kon hebben gepland die de grondslag vormde voor zijn geloofsbelijdenis. Zijn er misschien gebieden in mijn leven waar ik opnieuw moet kijken, en Gods aanwezigheid erin herkennen, en met nieuwe ogen zien welke dingen God me onthult?
Wanneer Simon Petrus vanuit goddelijke inspiratie antwoordt, sterkt en bevestigt Jezus hem: Hij geeft hem verantwoordelijkheid die verder gaat dan Petrus zich kon voorstellen, en noemt hem ‘de rots’ waarop zijn Kerk moet gebouwd worden. Hoe sta ik tegenover dit beeld van ‘de rots’? Wat betekent het voor mij in mijn leven?
Luister nogmaals naar de passage uit het Evangelie. Reflecteer over alles wat zich afspeelt tussen Petrus en de Heer en kijk of het iets bijzonders zegt voor jou.
Na dit alles, voel je je aangespoord om een antwoord te formuleren aan God? Komt er een gebed bij je op, misschien in de vorm van een dankzegging, een vraag, een overtuiging of een bepaald voornemen?