Verontwaardiging
Jenny O. zingt het lied Sugar. ‘Ook al ben ik moe en zal ik je missen, het is tijd om te gaan’.
Zijn er zaken waar ik me te stevig aan vasthoud? God gaf me het geschenk van de vrijheid. Zelfs als leefde ik in gevangenschap, mijn ziel zou vrij zijn. Laat mij met uw genade, Heer, deze vrijheid met wijsheid behandelen.
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 10, vanaf vers 28.
De verontwaardiging is hier vanzelfsprekend. We willen allemaal op tijd en terstond erkenning voor de offers die we hebben gebracht. Onze wereld draait nogal om ‘instant oplossingen’. Maar Jezus herinnert ons eraan dat ons geloof geen instant oplossing is. Wanneer heb je dit soort ongeduld en verontwaardiging bij jezelf gevoeld? Misschien ervaar je ze nu?
Wat Jezus zegt over de belofte van beloningen, verduidelijkt ons waar Gods prioriteiten liggen. Wie zijn die ‘laatsten’ in mijn wereld, in mijn leven?
Moeder Teresa had het er vaak over dat ze het gelaat van Christus zag in het gelaat van de armen, de zieken, de hongerigen, de verdrukten. Wanneer je de lezing opnieuw beluistert, stel je dan de gezichten voor van hen die deze ‘laatsten’ zijn.
Jezus begreep hoe Petrus zich voelde, Hij verstond hem, en Hij haalde hem niet neer. Hetzelfde geldt voor ieder van ons wanneer we ons tot Jezus richten – we kunnen Hem vertellen hoe we ons voelen zonder bevreesd te zijn om foute dingen te zeggen. Spreek nu maar tot de Heer. Vertel Hem open en eerlijk wat erin je omgaat.
Zijn er zaken waar ik me te stevig aan vasthoud? God gaf me het geschenk van de vrijheid. Zelfs als leefde ik in gevangenschap, mijn ziel zou vrij zijn. Laat mij met uw genade, Heer, deze vrijheid met wijsheid behandelen.
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 10, vanaf vers 28.
De verontwaardiging is hier vanzelfsprekend. We willen allemaal op tijd en terstond erkenning voor de offers die we hebben gebracht. Onze wereld draait nogal om ‘instant oplossingen’. Maar Jezus herinnert ons eraan dat ons geloof geen instant oplossing is. Wanneer heb je dit soort ongeduld en verontwaardiging bij jezelf gevoeld? Misschien ervaar je ze nu?
Wat Jezus zegt over de belofte van beloningen, verduidelijkt ons waar Gods prioriteiten liggen. Wie zijn die ‘laatsten’ in mijn wereld, in mijn leven?
Moeder Teresa had het er vaak over dat ze het gelaat van Christus zag in het gelaat van de armen, de zieken, de hongerigen, de verdrukten. Wanneer je de lezing opnieuw beluistert, stel je dan de gezichten voor van hen die deze ‘laatsten’ zijn.
Jezus begreep hoe Petrus zich voelde, Hij verstond hem, en Hij haalde hem niet neer. Hetzelfde geldt voor ieder van ons wanneer we ons tot Jezus richten – we kunnen Hem vertellen hoe we ons voelen zonder bevreesd te zijn om foute dingen te zeggen. Spreek nu maar tot de Heer. Vertel Hem open en eerlijk wat erin je omgaat.