Een weg plaveien

Aoife O’Donovan zingt het lied All my friends.

Al mijn vrienden
bereiken eens het einde.
Dus zing ik voor hen
om samen een weg te plaveien.

De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Matteüs, hoofdstuk 5, vanaf vers 43.

De uitspraken van vandaag zijn al niet veel makkelijker dan die van gisteren. Wil ik wel bidden voor mijn vervolgers? Het is al niet altijd evident om overeen te komen met mijn vrienden, laat staan dat ik mijn vijanden zou beminnen. Ben ik ooit in staat geweest om een persoon, die ik als een vijand beschouwde, liefdevol aan te kijken? Ben ik ooit zo iemand nabij geweest?

Ken je die uitspraak: ‘zij is haar eigen ergste vijand’? Soms is mijn vijand-nummer-één het beeld dat ik van mijzelf heb. In het slechtste geval, kan ik mezelf echt haten. Ik ben dan mijn eigen ergste criticus. Ik ben zelfs in staat mijn lichaam en geest ernstige schade te berokkenen. Kan ik een manier vinden om deze vijand-in-mij lief te hebben?

Deze passage eindigt met een uitdaging om volmaakt te zijn zoals God volmaakt is. Wij, volmaakt? Hoe kan dat? Maar een andere mogelijke vertaling is: ‘volledig’. Volledig zijn zoals God wil dan zeggen dat we de hand reiken aan iedereen. Dus niet zozeer volmaakt in onze relaties, maar wel volledig in onze keuze van relaties. Spreekt deze interpretatie van Jezus’ woorden mij aan? Troost ze mij? Daagt ze mij uit?

Luister opnieuw naar de lezing en kijk of deze uitdaging van volledigheid jou nu aanspreekt.

Wat kan ik God vragen dat mij zal helpen om meer volledig te zijn?