In de val

Max Richter speelt het lied Lamentations for a lost life.

Laat ik me bij aanvang van deze podcast aansluiten bij het gebed van jezuïet Frans Cromphout
God, als wij ons opsluiten in zelfvoldaanheid,
kom dan en verricht aan ons,
nog vóór wij het vragen,
het wonder van een nieuwe geboorte.

De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Matteüs, hoofdstuk 9, vanaf vers 1.

Het gevoel niet vergeven te zijn kan verlammend op je werken. Als dingen niet in orde kunnen worden gebracht, voel ik me in de val zitten en kan ik mij niet bewegen. De toekomst is afgesloten. Ik kan niet groeien of gaan waarheen ik wil. Voel ik mij zo of kan ik mij herinneren mij ooit zo gevoeld te hebben?

In het evangelie van vandaag verlost Jezus een man van de last van het verleden met een paar eenvoudige maar daadkrachtige woorden: ‘Wees gerust, uw zonden worden u vergeven’. Draag ik nog steeds de last mee van fouten en zonden die ik in het verleden heb begaan? Zijn er delen van mijn leven die zwaar op mij wegen? Dingen waar ik zelfs bang voor ben om ‘zonden‘ te noemen?

Als je dit verhaal nog een keer hoort, stel je dan voor dat jij op dat bed ligt, niet in staat om je te bewegen, gevangen in je verleden. Hoor hoe Jezus met een zachte stem woorden van vergeving spreekt. En laat Hem zijn macht om te vergeven tonen doordat Hij zegt: ‘Sta op en loop’.

De gave van de echte vergeving is altijd een doorgang naar verdieping van liefde. Misschien wil je nu iets daarvan aan de Heer laten weten. Of blijf stil vóór Jezus staan, die naar jou kijkt met grote liefde en tederheid.