Duidelijk
Salt of the sound speelt het lied Find rest.
Welke activiteit, welke geluiden en afleidingen er ook rondom mij zijn, wat voor zorgen en belangrijke dingen ook mijn aandacht opeisen, ik begin dit gebed vandaag met het zoeken van het stilte-centrum in mij. Ik maak het rustig in mij, vraag om de vrede die alleen God kan geven.
De lezing van vandaag is uit de profeet Jesaja, hoofdstuk 1, vanaf vers 11..
In deze lezing van Jesaja kun je de opvatting van God ten opzichte van plechtige rituelen en ceremonies echt niet verkeerd verstaan - zin na zin vernietigende commentaren, walging, afkeer…. Is dit een verrassing voor je? Kun je je herinneren, of je ooit aanwezig was bij een ceremonie of een liturgie die dit soort gevoelens bij jouzelf opriep? Zou het mogelijk zijn, dat die gevoelens je door God werden ingegeven? - afkeer veroorzaakt door God? - omdat de Heer je iets duidelijk wilde maken?
Behalve dat we horen waar God een hekel aan heeft, krijgen we op het eind van deze passage te horen, waar God behagen in schept: het goede doen, streven naar gerechtigheid, de onderdrukten, de wezen en de weduwen helpen. Wanneer zag je dat voor het laatst gebeuren? Kijk eens terug: misschien was jijzelf degene die rechtvaardig handelde, of misschien was je juist degene aan wie recht werd gedaan.
Luister opnieuw naar de lezing - van het begin tot het einde. Wat is het, waar God echt een hekel aan heeft? Is dat omdat mensen zulke ingewikkelde rituelen hanteren? Of gaat het erom, dat mensen schijnheilig zijn door aan dergelijke religieuze rituelen deel te nemen, terwijl ze in de rest van hun leven God de rug toekeren?
Als ik dit alles hoor, moet ik dan mijn eigen ‘religieuze praktijken’ herzien? - zowel in de liturgie als in mijn leven? Wil ik aan God de genade vragen Hem trouw te zijn in alle aspecten van mijn leven - Gods wil te doen zowel binnen de kerk alsook daarbuiten?
Welke activiteit, welke geluiden en afleidingen er ook rondom mij zijn, wat voor zorgen en belangrijke dingen ook mijn aandacht opeisen, ik begin dit gebed vandaag met het zoeken van het stilte-centrum in mij. Ik maak het rustig in mij, vraag om de vrede die alleen God kan geven.
De lezing van vandaag is uit de profeet Jesaja, hoofdstuk 1, vanaf vers 11..
In deze lezing van Jesaja kun je de opvatting van God ten opzichte van plechtige rituelen en ceremonies echt niet verkeerd verstaan - zin na zin vernietigende commentaren, walging, afkeer…. Is dit een verrassing voor je? Kun je je herinneren, of je ooit aanwezig was bij een ceremonie of een liturgie die dit soort gevoelens bij jouzelf opriep? Zou het mogelijk zijn, dat die gevoelens je door God werden ingegeven? - afkeer veroorzaakt door God? - omdat de Heer je iets duidelijk wilde maken?
Behalve dat we horen waar God een hekel aan heeft, krijgen we op het eind van deze passage te horen, waar God behagen in schept: het goede doen, streven naar gerechtigheid, de onderdrukten, de wezen en de weduwen helpen. Wanneer zag je dat voor het laatst gebeuren? Kijk eens terug: misschien was jijzelf degene die rechtvaardig handelde, of misschien was je juist degene aan wie recht werd gedaan.
Luister opnieuw naar de lezing - van het begin tot het einde. Wat is het, waar God echt een hekel aan heeft? Is dat omdat mensen zulke ingewikkelde rituelen hanteren? Of gaat het erom, dat mensen schijnheilig zijn door aan dergelijke religieuze rituelen deel te nemen, terwijl ze in de rest van hun leven God de rug toekeren?
Als ik dit alles hoor, moet ik dan mijn eigen ‘religieuze praktijken’ herzien? - zowel in de liturgie als in mijn leven? Wil ik aan God de genade vragen Hem trouw te zijn in alle aspecten van mijn leven - Gods wil te doen zowel binnen de kerk alsook daarbuiten?