Al wandelend

Bonnie Prince Billy zingt het lied Sing them down together.

Ooit stond geschreven:
er komt een ruïne als je bouwt op het beest
Maar nu die kennis is verdwenen,
botsen we en ons lichaam beeft.
Kom, loop met ons, weg van het gehoon.
Al gaande, creëren we een nieuwe toon.

Vandaag lezen we uit de tweede brief van Johannes vanaf vers 4.

Eergisteren was het de feestdag van de heilige Stanislas Kostka, een 'gehaaste heilige' die het verlangen had zich bij de jezuïeten aan te sluiten en die ons het korte maar inspirerende levensverhaal heeft nagelaten van een nederige en heilige jongeman. Een sterke roeping tot het priesterschap bracht hem ertoe de ambitieuze verwachtingen van zijn familie af te wijzen. In 1567, op 16-jarige leeftijd, ondernam hij, met het verlangen om toe te treden tot de Sociëteit van Jezus, een persoonlijke pelgrimstocht van bijna 600 kilometer om simpelweg in aanmerking te komen. Toen hij werd aangenomen, liep hij samen met twee jezuïetenstudenten nog eens 1000 kilometer naar Rome om dat jaar een van de eerste novicen in Rome te worden. Misschien ken je deze heilige? Hoe spreken zijn daadkracht en toewijding jou aan?

Johannes gebruikt het idee van wandelen om een geloof vol levensdoelen te verbeelden. Het leven als pelgrimstocht. Pelgrimeren heeft de laatste jaren een opleving doorgemaakt. Velen bewandelen zowel oude als nieuw gevormde paden, waarbij ieder zijn eigen visie en motivatie heeft. In deze tijd wordt wandelen aanbevolen voor zowel onze mentale als onze fysieke gezondheid, en misschien ook wel voor onze spirituele gezondheid. Er is een Taoïstisch gezegde dat zegt dat 'een reis van duizend mijl begint met één enkele stap'. Is er één bepaalde beweging die vandaag van mij gevraagd wordt?

Stanislas' eerste stappen, wandelen op de weg van de waarheid, leidden hem naar de vraag "Wat heb ik voor Christus gedaan? Wat doe ik voor Christus? Wat zou ik voor Christus moeten doen?". Hoe kunnen deze vragen mij helpen om vandaag te wandelen/bewegen in overeenstemming met de geboden van de Vader?

Als ik opnieuw naar de lezing luister, welke gevoelens of gedachten rijzen er dan op in mijn hart en geest?

Kan ik mij in mijn gebed overgeven aan Gods doel en God danken voor de zegeningen die mij gegeven zijn?