Een tempel betreden

The King's singers zingen het lied There is no rose of such virtue.

Terwijl ik even de tijd neem, voel ik het kloppen van mijn hart. De eb en vloed van mijn ademhaling, de bewegingen van mijn geest. Allemaal tekenen van Gods voortdurende vorming van mij.

De lezing van deze dag is uit het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 1, vanaf vers 5.

Het is een lange lezing vandaag. Ik zal dus scène voor scène mijn verbeelding laten spreken.
Schep eerst een beeld van Zacharias die de tempel betreedt. Wat hoor en wat ruik je daar? Misschien hangt er de geur van wierook. Hoe ziet de kleding van Zacharias er uit? Wat voor kleur heeft zijn haar? Hoe ziet het heiligdom er uit?

De engel verschijnt, Zacharias wordt bang, maar de engel zegt hem dat hij niet moet vrezen. Want zijn vrouw Elisabet zal een zoon krijgen, die Johannes moet heten, die groot zal zijn in de ogen van God. Zet je verbeelding aan het werk: luister en hoor de wonderlijke dingen die de engel zegt over Johannes.

Zacharias kan maar niet geloven dat het waar kan zijn. Stel je voor hoe hij zich voelt, hoe hij niet durft te geloven in het goede nieuws.
Elisabet raakt in verwachting en zegt: ’De Heer heeft zich mijn lot aangetrokken. Hij heeft dit voor mij gedaan opdat de mensen me niet langer verachten.’ Kun je haar gezicht zien? Zie je de blijdschap op haar gelaat en hoor je de vreugde in haar stem wanneer ze dit zegt?

Je kunt eindigen met een reflectie over jezelf. Je kunt God zeggen hoe jij reageert op dit verhaal, hoe je deel uitmaakt van dit reddingsverhaal.