Gezien en gehoord
Ensemble Oktoich zingt het lied Vistkoje holosytj.
‘De dageraad verkondigt het nieuws aan de wereld: de Alreine Maagd heeft een Zoon gebaard. Laten ook wij, broeders en zusters, ons haasten uit alle windstreken om Christus het Kind te vereren, om Hem te smeken gratie, zegen en geluk voor het volk te verlenen.’
De lezing van vandaag is genomen uit de eerste brief van Johannes, hoofdstuk 1, vanaf vers 1.
‘Wij verkondigen u wat we hebben gezien en gehoord…’ Welke dingen heb jij gezien en gehoord in deze voorbije weken, terwijl je in gebed het verhaal van de menswording hebt gevolgd, de geboorte van Jezus, dit keerpunt in de heilsgeschiedenis? Is er iets dat voor jou duidelijker of tastbaarder is geworden, zodat je het gevoel hebt dat je het met eigen ogen hebt gezien, of dat je het met je handen hebt aangeraakt?
Deel je Johannes’ enthousiasme om te gaan ‘verkondigen’ en ‘getuigen’ over wat je gezien en gehoord hebt? Velen onder ons - wellicht de meesten - delen dit niet, is het wel? We zijn op zijn minst een beetje terughoudend, misschien ook te beschaamd om zoiets als een ‘getuigenis’ te geven.
Maar is er iets, iets dat ik geleerd of ervaren heb in de voorbije weken, dat ik zelfs maar aan één persoon zou kunnen vertellen, dat voor hem een ‘woord van leven’ zou kunnen zijn, zonder de Bijbel om iemands oren te slaan of met geweld aan iemand op te dringen?
Beluister deze woorden van de heilige Johannes opnieuw. Hoor het vreugdegevoel dat erin ligt, hoe hij ervan geniet het ‘woord van leven’ met anderen te delen.
Misschien wil je nu met God praten over de vraag of er iets is dat je hebt geleerd - alles wat je gezien of gehoord hebt - dat een ‘woord van leven’ zou kunnen zijn om met iemand anders te delen: wat dit ook mag zijn, met wie dan ook.
‘De dageraad verkondigt het nieuws aan de wereld: de Alreine Maagd heeft een Zoon gebaard. Laten ook wij, broeders en zusters, ons haasten uit alle windstreken om Christus het Kind te vereren, om Hem te smeken gratie, zegen en geluk voor het volk te verlenen.’
De lezing van vandaag is genomen uit de eerste brief van Johannes, hoofdstuk 1, vanaf vers 1.
‘Wij verkondigen u wat we hebben gezien en gehoord…’ Welke dingen heb jij gezien en gehoord in deze voorbije weken, terwijl je in gebed het verhaal van de menswording hebt gevolgd, de geboorte van Jezus, dit keerpunt in de heilsgeschiedenis? Is er iets dat voor jou duidelijker of tastbaarder is geworden, zodat je het gevoel hebt dat je het met eigen ogen hebt gezien, of dat je het met je handen hebt aangeraakt?
Deel je Johannes’ enthousiasme om te gaan ‘verkondigen’ en ‘getuigen’ over wat je gezien en gehoord hebt? Velen onder ons - wellicht de meesten - delen dit niet, is het wel? We zijn op zijn minst een beetje terughoudend, misschien ook te beschaamd om zoiets als een ‘getuigenis’ te geven.
Maar is er iets, iets dat ik geleerd of ervaren heb in de voorbije weken, dat ik zelfs maar aan één persoon zou kunnen vertellen, dat voor hem een ‘woord van leven’ zou kunnen zijn, zonder de Bijbel om iemands oren te slaan of met geweld aan iemand op te dringen?
Beluister deze woorden van de heilige Johannes opnieuw. Hoor het vreugdegevoel dat erin ligt, hoe hij ervan geniet het ‘woord van leven’ met anderen te delen.
Misschien wil je nu met God praten over de vraag of er iets is dat je hebt geleerd - alles wat je gezien of gehoord hebt - dat een ‘woord van leven’ zou kunnen zijn om met iemand anders te delen: wat dit ook mag zijn, met wie dan ook.