Brutaal
Capella Sacelli zingt de vierde regel uit Psalm 42, gecomponeerd door Antoine de Fevin.
Tranen zijn mijn brood, bij dag en bij nacht, want heel de dag hoor ik zeggen: ‘Waar is dan je God?’
Wij zoeken U, God,
zoals iemand naar woorden zoekt
voor wat onzegbaar is.
Als wij het diepste geheim uitspreken
dat ons ter harte gaat,
noemen wij dan niet uw naam?
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 7, vanaf vers 24.
Wat is je eerste reactie, als je luistert naar dit verhaal over de Syrofenicische vrouw en Jezus? Vind je Jezus’ eerste reacties niet erg bars? En is de vrouw op haar beurt niet erg vrijpostig? Of heb je bewondering voor haar rake antwoord en haar lef?
Het heeft er de schijn van, dat de vrouw beloond wordt voor haar weerwoord, voor verzet tegen afwijzing. Jezus heeft niet de gewoonte in een woordenwisseling de ander gelijk te geven. In het gesprek met deze vrouw gebeurt het wel. Hij lijkt van haar te leren en Hij geneest haar dochter. Verrast je dat? Maakt het indruk op je?
Als je nu opnieuw luistert naar de lezing, stel je dan voor dat je die vrouw bent, en dat je de moed, of misschien de brutaliteit hebt, om op deze manier met Jezus te spreken. Let er op hoe je je voelt in de rol van de vrouw, tijdens deze interessante woordenwisseling én erna.
Durf je op dezelfde manier, rechtuit en vrijuit te spreken met de Heer nu deze gebedstijd naar het einde loopt. Vertel Hem wat je echt denkt, wat je echt voelt, wat je echt van Hem zou willen.
Tranen zijn mijn brood, bij dag en bij nacht, want heel de dag hoor ik zeggen: ‘Waar is dan je God?’
Wij zoeken U, God,
zoals iemand naar woorden zoekt
voor wat onzegbaar is.
Als wij het diepste geheim uitspreken
dat ons ter harte gaat,
noemen wij dan niet uw naam?
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Marcus, hoofdstuk 7, vanaf vers 24.
Wat is je eerste reactie, als je luistert naar dit verhaal over de Syrofenicische vrouw en Jezus? Vind je Jezus’ eerste reacties niet erg bars? En is de vrouw op haar beurt niet erg vrijpostig? Of heb je bewondering voor haar rake antwoord en haar lef?
Het heeft er de schijn van, dat de vrouw beloond wordt voor haar weerwoord, voor verzet tegen afwijzing. Jezus heeft niet de gewoonte in een woordenwisseling de ander gelijk te geven. In het gesprek met deze vrouw gebeurt het wel. Hij lijkt van haar te leren en Hij geneest haar dochter. Verrast je dat? Maakt het indruk op je?
Als je nu opnieuw luistert naar de lezing, stel je dan voor dat je die vrouw bent, en dat je de moed, of misschien de brutaliteit hebt, om op deze manier met Jezus te spreken. Let er op hoe je je voelt in de rol van de vrouw, tijdens deze interessante woordenwisseling én erna.
Durf je op dezelfde manier, rechtuit en vrijuit te spreken met de Heer nu deze gebedstijd naar het einde loopt. Vertel Hem wat je echt denkt, wat je echt voelt, wat je echt van Hem zou willen.