Hart van het christendom

De gemeenschap van Taize zingt Beati voi poveri, ‘zalig zijt gij armen’.

Dat we onze dagen openhouden
voor wat nutteloos is:
gastvrij en welkom,
dankzeggen, stilte,
zomaar een woord of een gebaar van goedheid.
Dat we onze dagen openhouden voor God
- ook als Hij uitblijft –
voor zijn spreken en voor zijn zwijgen,
voor de God over wie wij niet beschikken.

De lezing van vandaag is uit het Evangelie volgens Lucas, hoofdstuk 6, vanaf vers 17.

Voor heel wat mensen vormen deze woorden van Jezus het hart van het christendom. Jezus spreekt een aantal beloften uit voor armen, treurenden; hongerenden, gevangenen, verworpenen. Jezus belooft hun het Rijk Gods, vrede en vreugde. Wat stel ik me hierbij voor? Verlang ik er echt naar?

En dan, als contrast, verbeeld je het andere soort leven dat door Jezus wordt beschreven. Stel jezelf een leven voor van rijkdom, van materiële overdaad en van roem. Zou zo’n leven je bevredigen en echt gelukkig maken?

Neem de tijd om te onderscheiden naar welke van de twee tegenovergestelde wegen je voorkeur uitgaat. Als je de lezing herbeluistert, focus dan minder op de betekenis van de woorden. Verleg je aandacht naar Jezus, die ze uitspreekt.

Kan je bij het einde van deze gebedstijd God vragen je te helpen vandaag vanuit de zaligsprekingen te leven?