Bedevaart
He, goed dat je luistert. We zijn alweer drie weken op pad, onderweg naar een bergtop. Hoe gaat het je af? Raken de wandelschoenen ingelopen? Heb je het gevoel dat de podcasts je dichter bij jezelf en bij God brengen?
Iedere podcast heeft als titel een regel uit Psalm 121. Ze noemen het een bedevaartspsalm. Deze heeft als opschrift "een lied over de beklimmingen”. Iedere tocht gaat gepaard met vallen en opstaan – dat zien we ook in de weg van Jezus. Onze pijnpunten, beperkingen en schaduwen eisen makkelijk alle aandacht op, maar je staat er niet alleen voor. In vers vijf van onze bedevaartspsalm klinkt het: ‘Onze God houdt de wacht, als een schaduw over je heen’
Kan ik deze schaduw nu even opzoeken, door mijn ogen te sluiten? Ik concentreer me op mijn ademhaling en word me bewust van zijn aanwezigheid in mij. De God die over mij waakt en voor mij klaarstaat.
Terwijl de sfeer in het door nazi bezette Amsterdam steeds duisterder wordt, zoekt Etty Hillesum meer contact met God. Ze spreekt in haar dagboek haar verlangen uit.
God, neem me aan Uw hand, ik zal braaf meegaan, zonder veel verzet.
Ik zal me aan niets onttrekken van alles wat in dit leven op me aanstormt.
Ik zal het naar beste krachten verwerken. Maar geef mij af en toe een ogenblik van rust.
Ik zal ook niet meer denken in mijn onnozelheid, dat die vrede, als die over me komt, eeuwig is.
Ik zal de onrust en de strijd die er dan weer komen ook aanvaarden.
Ik ben graag in de warmte en in de veiligheid, maar zal ook niet opstandig worden
als ik de kou in ga, als het dan maar aan uw hand is.
Ben ik tijdens mijn levensreis, wanneer het in mij en rondom mij onrustig is, al eens tegen mijn beperkingen aangelopen? Hoe zou God mij kunnen helpen wanneer ik op mijn beperkingen stuit?
De dynamiek van vallen en opstaan suggereert dat er altijd een weg vooruit is. Pijnlijke ervaringen kunnen ons helpen groeien. Hoe hebben tegenslagen mij positief gevormd?
God is een levengevende God die me uitnodigt om in zijn nabijheid te rusten en op krachten te komen. Om weer verder te gaan, de berg op, waar Hij op me wacht.
Aan het einde van deze gebedstijd neem ik nog een ogenblik om naar de week die voor me ligt te kijken. Misschien heb ik kracht nodig om op te staan of verlang je om in Gods schaduw te zitten. Ik spreek in alle vrijheid, met God of met Jezus, over wat er in mijn hart is.
Bedankt voor het luisteren. Volgende week vervolgen we onze reis en naderen we de boomgrens. Samen met zanger Ben Howard zullen we naar de bergtop kijken. We wensen je een goede tocht.
Iedere podcast heeft als titel een regel uit Psalm 121. Ze noemen het een bedevaartspsalm. Deze heeft als opschrift "een lied over de beklimmingen”. Iedere tocht gaat gepaard met vallen en opstaan – dat zien we ook in de weg van Jezus. Onze pijnpunten, beperkingen en schaduwen eisen makkelijk alle aandacht op, maar je staat er niet alleen voor. In vers vijf van onze bedevaartspsalm klinkt het: ‘Onze God houdt de wacht, als een schaduw over je heen’
Kan ik deze schaduw nu even opzoeken, door mijn ogen te sluiten? Ik concentreer me op mijn ademhaling en word me bewust van zijn aanwezigheid in mij. De God die over mij waakt en voor mij klaarstaat.
Terwijl de sfeer in het door nazi bezette Amsterdam steeds duisterder wordt, zoekt Etty Hillesum meer contact met God. Ze spreekt in haar dagboek haar verlangen uit.
God, neem me aan Uw hand, ik zal braaf meegaan, zonder veel verzet.
Ik zal me aan niets onttrekken van alles wat in dit leven op me aanstormt.
Ik zal het naar beste krachten verwerken. Maar geef mij af en toe een ogenblik van rust.
Ik zal ook niet meer denken in mijn onnozelheid, dat die vrede, als die over me komt, eeuwig is.
Ik zal de onrust en de strijd die er dan weer komen ook aanvaarden.
Ik ben graag in de warmte en in de veiligheid, maar zal ook niet opstandig worden
als ik de kou in ga, als het dan maar aan uw hand is.
Ben ik tijdens mijn levensreis, wanneer het in mij en rondom mij onrustig is, al eens tegen mijn beperkingen aangelopen? Hoe zou God mij kunnen helpen wanneer ik op mijn beperkingen stuit?
De dynamiek van vallen en opstaan suggereert dat er altijd een weg vooruit is. Pijnlijke ervaringen kunnen ons helpen groeien. Hoe hebben tegenslagen mij positief gevormd?
God is een levengevende God die me uitnodigt om in zijn nabijheid te rusten en op krachten te komen. Om weer verder te gaan, de berg op, waar Hij op me wacht.
Aan het einde van deze gebedstijd neem ik nog een ogenblik om naar de week die voor me ligt te kijken. Misschien heb ik kracht nodig om op te staan of verlang je om in Gods schaduw te zitten. Ik spreek in alle vrijheid, met God of met Jezus, over wat er in mijn hart is.
Bedankt voor het luisteren. Volgende week vervolgen we onze reis en naderen we de boomgrens. Samen met zanger Ben Howard zullen we naar de bergtop kijken. We wensen je een goede tocht.