Instinctief

Je luistert naar het lied I sat down under his shadow, gecomponeerd door Edward Bairstow.

‘Ik verlang in zijn schaduw te zitten, met mijn tong wil ik zijn zoete vruchten proeven. Hij brengt mij in het wijnhuis, boven mij zijn vaandel van liefde.’

De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Matteüs, hoofdstuk 11, vanaf vers 25.

Hoe voel ik me bij deze woorden van Jezus: "U hebt deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen onthuld”. Zie ik mezelf instinctief als wijs en intelligent? Voel ik me misschien wat ongemakkelijk bij deze woorden? Zie ik mezelf als een van die eenvoudige mensen, ja als een kind, aan wie deze dingen onthuld worden? Wat zegt dit mij over mezelf?

Welke dingen heeft God geopenbaard aan mij? Wat weet ik van Jezus? Hoe goed ken ik Hem? Hoe goed wil ik Hem kennen?
Ik luister nu opnieuw naar de lezing. Kan ik de woorden ook tot mijn hart laten spreken, en niet enkel tot mijn verstand?

Klinken deze woorden van Jezus me in de oren als Goed Nieuws? Zijn ze een opluchting? Of misschien een beetje als een uitdaging? Wat heb ik Jezus te zeggen over dit alles? En wat zou Hij mij te zeggen hebben?