Een aarden pot

Je luistert naar het Taize-lied zingt Bonum est confidere. ‘Het is goed te vertrouwen op de Heer’.

God, wij geloven
dat Gij vandaag niet ver wilt zijn:
Gij wilt gesproken worden
in onze woorden;
Gij vertrouwt U toe
aan onze handen.
Geef dat wij met elkaar leven
in de geest van Jezus, uw Zoon.

De lezing van vandaag komt uit de tweede brief van Paulus aan de Korintiërs, hoofdstuk 4, vanaf vers 7.

In deze lezing discussieert Paulus met een aantal tegenstanders die denken dat hij niets kan betekenen omdat hij zoveel te lijden heeft gehad. Paulus draait de bewering om: hij is slechts een “aarden pot” die makkelijk breekt - maar hij draagt ​​in zich de “schat”, de “overweldigende kracht” die van God is. Spreekt dit beeld van breekbaarheid tot jou?

En hoe zit het met deze “schat”, deze “overweldigende kracht”? Welke schat draag jij in je, hoe breekbaar ook?

Luister opnieuw naar de passage. Wanneer Paulus zijn problemen beschrijft, geeft hij dan ook een beschrijving van jouw leven? En biedt hij je een mogelijke uitweg voor lastige, moeilijke momenten?

Suggereren deze woorden je iets dat je aan Paulus zou willen vertellen, of aan Jezus zou willen vragen? Breng het bij hen.