“Want niets dat verborgen is blijft geheim."
Midsummer ensemble speelt het lied In vollem Glanze steiget jetzt die Sonne, uit Die Schöpfung van Jospeh Haydn. ‘En God sprak: Laat er lichten zijn (in)aan het firmament van de hemel. In volle glans rijst nu de zon’.
Kan ik op dit moment iets proeven van Gods aanwezigheid, in de stilte van mijn diepste ik? Wanneer voelde ik Hem nabij? Wanneer liet ik me door zijn liefde dragen?
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Lucas. Hoofdstuk 8, vanaf vers 16.
“Want niets dat verborgen is blijft geheim; alles wat verborgen is zal bekend worden en aan het licht komen." Wanneer je deze woorden beluistert, komen ze bij jou dan over als een dreigement of als een belofte? Klinkt het als goed nieuws of eerder als slecht nieuws? Iets om bang voor te zijn of naar uit te kijken?
Is er een deel van je leven, je werk, of je relaties dat een beetje "in de schaduw" blijft - iets waarvan je de neiging hebt om het in het donker te laten, iets waarvan je bang bent dat het aan het licht zou kunnen komen?
"Wie iets heeft zal nog meer krijgen; maar wie niets heeft, hem zal zelfs wat hij denkt te hebben worden ontnomen." Deze nogal paradoxale uitspraak duikt op in drie Evangeliën. Het is altijd een raadsel geweest voor christenen. Hier, in het Evangelie volgens Lucas, haakt het in op de raad "Let erop hoe je luistert". Zou deze hint dat het iets te maken zou kunnen hebben met luisteren en begrijpen deze paradox meer bevattelijk kunnen maken?
"Let erop hoe je luistert." Slaag je daarin, als je de passage nog eens te horen krijgt?
Kan je de Heer nu, in je eigen woorden, vragen om zijn licht over jou te laten schijnen, en ook over je leven, om je licht te brengen, om je meer inzicht te schenken?
Kan ik op dit moment iets proeven van Gods aanwezigheid, in de stilte van mijn diepste ik? Wanneer voelde ik Hem nabij? Wanneer liet ik me door zijn liefde dragen?
De lezing van vandaag is genomen uit het Evangelie volgens Lucas. Hoofdstuk 8, vanaf vers 16.
“Want niets dat verborgen is blijft geheim; alles wat verborgen is zal bekend worden en aan het licht komen." Wanneer je deze woorden beluistert, komen ze bij jou dan over als een dreigement of als een belofte? Klinkt het als goed nieuws of eerder als slecht nieuws? Iets om bang voor te zijn of naar uit te kijken?
Is er een deel van je leven, je werk, of je relaties dat een beetje "in de schaduw" blijft - iets waarvan je de neiging hebt om het in het donker te laten, iets waarvan je bang bent dat het aan het licht zou kunnen komen?
"Wie iets heeft zal nog meer krijgen; maar wie niets heeft, hem zal zelfs wat hij denkt te hebben worden ontnomen." Deze nogal paradoxale uitspraak duikt op in drie Evangeliën. Het is altijd een raadsel geweest voor christenen. Hier, in het Evangelie volgens Lucas, haakt het in op de raad "Let erop hoe je luistert". Zou deze hint dat het iets te maken zou kunnen hebben met luisteren en begrijpen deze paradox meer bevattelijk kunnen maken?
"Let erop hoe je luistert." Slaag je daarin, als je de passage nog eens te horen krijgt?
Kan je de Heer nu, in je eigen woorden, vragen om zijn licht over jou te laten schijnen, en ook over je leven, om je licht te brengen, om je meer inzicht te schenken?