Het is niet goed dat de mens alleen is

Vader, minnaar van heel uw schepping, open mij voor uw liefde. Jezus, jij kent de vreugde en het verdriet van het leven, wandel met mij. Heilige Geest, schenker van alle gaven, vul mij, geef mij kracht, gebruik mij, ook nu ik gebroken ben.

In het scheppingsverhaal van Genesis horen we God zeggen: ‘Het is niet goed dat de mens alleen is’. Hier openbaart zich een God die onze behoefte aan anderen begrijpt. Die niet pretendeert dat zijn eigen aanwezigheid die behoefte vervult. Ons verlangen naar vriendschap kan alleen door vlees en bloed worden voldaan. Gebeurt dat niet, dan kunnen we ons eenzaam voelen.
Ik sta mezelf toe om in contact te komen met mijn eigen gevoel van eenzaamheid . . . . .

Ik wil erop vertrouwen dat God mij ook nu nabij is. Ik ben misschien eenzaam, maar ik ben niet alleen. In Jesaja hoofdstuk 43 zegt de Heer: ‘Wees niet bang, want ik ben bij je. Ik heb je bij je naam geroepen. Jij bent van mij.’ God kent mij, eist mij op en is mij nabij. Ik hoef niet bang te zijn, ook al ben ik eenzaam.
Zou iets hiervan mij vandaag gezelschap kunnen houden? Als een mantra, die de hele dag bij mij blijft? God die mij nabij is in zijn woord: ‘Wees niet bang. Ik ben bij je. Ik heb je bij je naam geroepen. Jij bent van mij.’